Είναι ένα από τα πιο γνωστά γλυπτά στον κόσμο, συνώνυμο του κάλλους, κομψοτέχνημα της ελληνιστικής εποχής από παριανό μάρμαρο και έκθεμα εδώ και πολλά χρόνια στο Μουσείο του Λούβρο, όπου άνθρωποι από ολόκληρο τον κόσμο συρρέουν να θαυμάσουν.
Ο λόγος φυσικά για την Αφροδίτη της Μήλου που εδώ και αιώνες ήρεμα και μακάρια κοιτάζει αυτό που εμείς δεν μπορούμε να δούμε μιας και τα χέρια αποκόπηκαν από το σώμα της δημιουργώντας ένα μυστήριο που έχει επιχειρηθεί πολλές φορές να απαντηθεί.
Το άγαλμα που βρέθηκε στη Μήλο και αποτελεί ένα από τα γνωστότερα πρωτότυπα ελληνικά γλυπτά παγκοσμίως, φιλοτεχνήθηκε στα τέλη του 2ου αι. π.Χ., ίσως από Μικρασιάτη γλύπτη, εγγράφεται στο κίνημα της αναβίωσης των αξιών της κλασικής τέχνης στα τέλη της Ελληνιστικής εποχής και ανακαλύφθηκε στις 8 Απριλίου το 1820 από ‘Ελληνα χωρικό.
Κατά καιρούς υποστηρίχθηκε πως η θεά Αφροδίτη κρατά έναν καθρέφτη, ή ένα δόρυ ή ένα μήλο ή νανουρίζει ένα μωρό, αλλά η θεωρία μιας Αμερικανίδας συγγραφέως με τη βοήθεια ενός καλλιτέχνη τρισδιάστατων εκτυπώσεων έρχεται να επιβεβαιώσει τη θεωρία που είχε πρωτοδιατυπωθεί πολλές δεκαετίες πριν, σύμφωνα με την οποία η θεά έγνεθε μαλλί!
Κατόπιν αιτήματος της συγγραφέως Virginia Postrel, ο καλλιτέχνης Cosmo Wenman έκανε τρισδιάστατη αναπαράσταση αποδεικνύοντας πως είναι πιθανό, σύμφωνα με την πόζα του γλυπτού, η Αφροδίτη να έγνεθε. Σύμφωνα με τις υποθέσεις της συγγραφέως η Αφροδίτη έκλωθε μαλλί, ενώ η Postel θεωρεί πως η δραστηριότητα αυτή συνδέεται με τις γυναίκες που πρόσφεραν τις ερωτικές τους υπηρεσίες. «Ήταν ο τρόπος για να περνά παραγωγικά ο χρόνος τους καθώς περίμεναν τους πελάτες».
Με την βοήθεια τρισδιάστατων εργαλείων εκτύπωσης, ο Cosmo Wenman, δημιούργησε το άγαλμα από την αρχή προσθέτοντας τα χέρια και συγκεκριμένα μια ρόκα με μαλλί στο υψωμένο αριστερό χέρι και στο δεξί ένα νήμα που οδηγούσε στο αδράχτι που κρεμόταν μπροστά στο άγαλμα. Ο καλλιτέχνης πιστεύει ότι η δραστηριότητα των χεριών της «Αφροδίτης» είναι η μόνη που θα μπορούσε να συνδεθεί με την συγκεκριμένη και ιδιαίτερη πόζα του αγάλματος.
«Θεώρησα ότι το κουβάρι στην ρόκα δεν θα είχε φτιαχτεί από μάρμαρο γιατί θα ήταν πολύ βαρύ και έτσι το έβαψα χρυσό σα να ήταν από ξύλο ή μια κενή επιχρυσωμένη μπρούτζινη σφαίρα. Το νήμα δεν θα ήταν μαλλί στην πραγματικότητα, γι’ αυτό χρησιμοποίησα μια χρυσή αλυσίδα», δήλωσε.
Και ιδού τα αποτελέσματα:
