AllTimeClassic
Τις τελευταίες ημέρες έχει ενταθεί η Τουρκική προκλητική συμπεριφορά εναντίον της Ελλάδας και της Κύπρου με αποκορύφωμα τις γνωστές δηλώσεις του Τούρκου Υπουργού Άμυνας κ. Χ. Ακάρ με τις οποίες απαιτούσε την αποστρατικοποίηση των Ελληνικών νησιών, στη συνέχεια με την αποκάλυψη της επιστολής την οποία η Τουρκία απέστειλε στον ΟΗΕ σχετικά με την έναρξη γεωτρήσεων εντός της Κυπριακής ΑΟΖ, και ύστερα με το «μπαράζ» δημοσιευμάτων εναντίον της Ελλάδας που παρατηρήθηκε σε μερίδα του Τουρκικού Τύπου, στα οποία αντικατοπτρίζονται οι δηλώσεις του Τούρκου Υπουργού Άμυνας και κατηγορείται η Ελλάδα για συνεχή παραβίαση των Συνθηκών της Λωζάννης και των Παρισίων.
Όμως πέρα από την σημασία που πρέπει να δοθεί στις δηλώσεις και τα δημοσιεύματα αυτά, στα οποία εμπεριέχεται η αυθαίρετη ερμηνεία των σχετικών Συνθηκών από την Τουρκία, μεγάλη προσοχή πρέπει να δοθεί, από την πολιτική ηγεσία της Ελλάδας – ο Υπουργός Άμυνας κ. Αποστολάκης δείχνει με τις δηλώσεις του σχετικά με τα οπλικά συστήματα ότι γνωρίζει πολύ καλά το θέμα – και στην πρόσφατη εξοπλιστικού περιεχομένου κινητικότητα και μανία της Τουρκίας για την απόκτηση νέων οπλικών συστημάτων.
Μετά την γνωστή πλέον και πολύκροτη υπόθεση της προμήθειας του Ρωσικού αντιπυραυλικού συστήματος S 400 , αποκαλύφθηκε από δημοσιεύματα Τουρκικών εφημερίδων ότι η χώρα πρόκειται να προμηθευτεί και σημαντικό αριθμό αρμάτων μάχης τύπου Kaplan, όπως επίσης και μεγάλο αριθμό αντιαρματικών οχημάτων Pars 4Χ4 ( αμφότερα κατασκευάζονται από την εταιρεία FNSS στην οποία η Τουρκική εταιρεία Nurol Holding κατέχει το 51% των μετοχών ενώ το υπόλοιπο 49% ανήκει στην Αμερικανικών συμφερόντων πλέον πρώην Βρετανική BAE Systems Inc. ). Τα άρματα αυτά καθώς και τα αντιαρματικά οχήματα τα οποία έχουν και αμφίβιες δυνατότητες, όπως αφήνουν να εννοηθεί Τουρκικές στρατιωτικές πηγές, θα αναπτυχθούν στην Ανατολική Θράκη με στόχο τα σύνορα με την Ελλάδα στον Έβρο.
Ο Έβρος , στην περίπτωση «θερμού» επεισοδίου με την Τουρκία μπορεί να αποτελέσει ένα από τα «θέατρα» των στρατιωτικών επιχειρήσεων. Και τούτο διότι η πεδιάδα που εκτείνεται από την ανατολική όχθη του ποταμού ως την Κωνσταντινούπολη, είναι στρατηγικής σημασίας αφού επιτυχής προέλαση ενόπλων δυνάμεων σε αυτήν θα έχει ως αποτέλεσμα την ανακατάληψη της Κωνσταντινούπολης και συνεπώς την αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων, αφαιρώντας από την Τουρκία το Ευρωπαϊκό της τμήμα, και ως εκ τούτου, μεταξύ άλλων, επιβάλλοντας την αλλαγή του καθεστώτος που διέπει τα στρατηγικής σημασίας Στενά του Βοσπόρου και των Δαρδανελλίων. Η Τουρκία , προφανώς φοβούμενη προέλαση των Ελληνικών Στρατιωτικών Δυνάμεων σε αυτή την περιοχή, είτε ως αντιπερισπασμό , αν το επεισόδιο σημειωθεί κάπου αλλού (π.χ στο Αιγαίο) , είτε ως αμυντική στρατιωτική επιχείρηση, αν το επεισόδιο σημειωθεί στην ευρύτερη περιοχή των εκεί χερσαίων συνόρων, αποφάσισε προφανώς να αναπτύξει τα νέα αυτά άρματα μάχης και αντιαρματικά οχήματα που θεωρούνται ότι διαθέτουν εξοπλισμό που μπορεί να απειλήσει τα άρματα μάχης τύπου Leopard που διαθέτει η Ελλάδα, στην περιοχή της Ανατολικής Θράκης προκειμένου να είναι σε θέση να αναχαιτίσει ενδεχόμενες επιχειρήσεις του Ελληνικού Στρατού.
Ανεξάρτητα από τα επιχειρησιακά σενάρια σε περίπτωση «θερμού» επεισοδίου , αυτή η εξοπλιστική μανία και κινητικότητα που έχει καταλάβει τελευταία την Τουρκία, πρέπει να απασχολήσει σοβαρά την πολιτική ηγεσία της χώρας μας, η οποία πρέπει να εγκρίνει άμεσα τον με γοργούς ρυθμούς εκσυγχρονισμό των αναμφισβήτητα ικανότατων σε ανθρώπινο δυναμικό Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας. Το ζήτημα δεν εξαντλείται στην υπόθεση της προμήθειας των αεροσκαφών F35 , η οποία είναι βέβαια ένα σημαντικό βήμα . Εκτείνεται και στα θέματα που αφορούν στο Πολεμικό Ναυτικό και φυσικά στον Στρατό Ξηράς, αφού και εκεί υπάρχουν άμεσες ανάγκες που πρέπει να αντιμετωπιστούν.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι στο βάθος της Τουρκικής εξοπλιστικής κινητικότητας, υπάρχει και ο Αμερικανο-Ρωσικός ανταγωνισμός στον τομέα των αμυντικών συστημάτων , με την Ρωσία να δείχνει πρόθυμη να υπερκαλύψει τα όποια εξοπλιστικά κενά θεωρεί η Τουρκία ότι της δημιουργούνται, μετά τις γνωστές τριβές με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ. Για παράδειγμα ανώτατος αξιωματούχος της Ρωσικής Κυβέρνησης δήλωσε στον Ρωσικό τύπο ότι η Τουρκία περιλαμβάνεται στον κατάλογο υποψηφίων αγοραστών του Ρωσικού μαχητικού αεροσκάφους SU 57 ( πρόκειται για το μαχητικό Σουκόι που θεωρείται το αντίπαλο «δέος» των F35) μετά την Κίνα ,τις Ινδίες και το Κατάρ, στην περίπτωση βέβαια που τελικά καταρρεύσει το πρόγραμμα για την προμήθεια των F35.
Αυτή η πραγματικότητα πρέπει να εξετασθεί σοβαρά από την Ελλάδα ιδιαίτερα μάλιστα αν ληφθεί υπόψη, ότι η Ρωσία επενδύει διαρκώς στην ανάπτυξη νέων εξοπλιστικών συστημάτων στα οποία συμπεριλαμβάνεται και το πυρηνικό υποβρύχιο – Drone , που φέρει την ονομασία « Poseidon» ,το οποίο αν ποτέ διατεθεί στην Τουρκία θα δημιουργήσει πρόσθετο πρόβλημα στην άμυνα των νησιών μας, αφού όπως είναι γνωστό τα υποβρύχια εν καταδύσει μπορούν να δημιουργήσουν ένα υποβρύχιο «δακτυλίδι» γύρω από το κάθε νησί στην κατάληψη του οποίου θα αποβλέπει η Τουρκία.
Η Ελλάδα έδειξε με την πολιτική της καθαρά ότι παραμένει πιστή Σύμμαχος και των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Είναι λοιπόν αναμενόμενο ότι σε αυτή τη νέα προσπάθεια εκσυγχρονισμού των Ενόπλων Δυνάμεων τόσο οι ΗΠΑ όσο και το ΝΑΤΟ, θα πρέπει να συνδράμουν έναν στρατηγικό τους εταίρο που σε κρίσιμες ώρες βρέθηκε , με θυσίες του Ελληνικού Λαού, στο πλευρό τους.
*Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευματικής Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος.
