Του Γιώργου Δημητρακόπουλου

Τα αποτελέσματα των χθεσινών Δημοτικών εκλογών στην Τουρκία  δημιουργούν εύλογα ερωτήματα σχετικά με τις πιθανές εξελίξεις  στην Τουρκία και κατ’ επέκταση στην ευρύτερη περιοχή, που θα εξαρτηθούν από τις σκέψεις και τις αντιδράσεις του Προέδρου  Erdogan. Και τούτο γιατί αν και το κόμμα του Τούρκου Προέδρου AKP διατήρησε σε γενικές γραμμές τα ποσοστά του σε ολόκληρη σχεδόν την Τουρκική επικράτεια, οι ήττες των υποψηφίων του AKP στην Άγκυρα, τη Σμύρνη και στην Κωνσταντινούπολη, συνιστούν ευθεία έκφραση δυσαρέσκειας στο πρόσωπο του κ. Erdogan  και ως εκ τούτου αρνητική εξέλιξη για το γόητρο και την εικόνα του.

Το κύριο ερώτημα που απασχολεί είναι ποια θα είναι η αντίδραση του Τούρκου Προέδρου στην αρνητική αυτή αλλά κυρίως σημειολογικής σημασίας, εξέλιξη. Η μέχρι σήμερα συμπεριφορά του δείχνει ότι αντιδρά άμεσα και έντονα σε κάθε κίνηση που ο ίδιος θεωρεί ότι πλήττει την εικόνα του. Έτσι είναι πολύ πιθανόν ο κ. Erdogan να αποφασίσει κάποιες κινήσεις εντυπωσιασμού που αφενός θα προβάλλουν την εικόνα του ισχυρού ηγέτη και αφετέρου θα συσπειρώνουν υπέρ του τους Τούρκους πολίτες ενόψει της διαχείρισης των κινήσεων αυτών.

Στην θεωρία των διεθνών σχέσεων αναφέρεται, ότι όταν ένας ηγέτης μιας χώρας  αντιμετωπίζει δυσκολίες στο εσωτερικό της , συνήθως ακολουθεί μια πιο «επιθετική» πολιτική στις εξωτερικές της σχέσεις προκειμένου να απομακρύνει την προσοχή των πολιτών από τις δυσκολίες και να μειώσει με τον τρόπο αυτό το κόστος που υφίσταται ή μπορεί να υποστεί. Με αυτό κατά νου υπάρχουν διεθνώς σοβαροί προβληματισμοί για το αν ο Τούρκος Πρόεδρος θα επιδιώξει μία κρίση στο Αιγαίο και πιο συγκεκριμένα στον εναέριο χώρο του F.I.R Αθηνών, στην Κύπρο όπου πέρα από το τέλμα των ενδοκυπριακών συνομιλιών έχουν παρατηρηθεί τα γνωστά επεισόδια στα Σροβίλια, και στην Ανατολική Μεσόγειο γύρω από τα θέματα της εξόρυξης υδρογονανθράκων,  ή ακόμη θα οξύνει ακόμη περισσότερο τις ήδη τεταμένες σχέσεις με τον Πρόεδρο Αλ Σίσσι της Αιγύπτου, ή τις επίσης πολύ τεταμένες σχέσεις με τον Πρωθυπουργό του Ισραήλ Μπ. Νετανιάχου.

Τα ενδεχόμενα αυτά απασχολούν τις χώρες της περιοχής και κυρίως την Ελλάδα, αλλά δεν αφήνουν αδιάφορες και τις ΗΠΑ οι σχέσεις των οποίων  ιδιαίτερα τον τελευταίο καιρό διέρχονται μία περίοδο σοβαρής κρίσης. Κάποιοι στην Αμερικανική πρωτεύουσα εξέλαβαν τις ήττες του κόμματος του κ. Erdogan στην Άγκυρα, τη Σμύρνη και την Κωνσταντινούπολη ως προάγγελο ενίσχυσης των οπαδών του Κεμάλ Αττατούρκ και των εκπροσώπων τους, εξέλιξη που αν στο μέλλον γενικευθεί θα ικανοποιούσε πολύ τις ΗΠΑ. Ένα τέτοιο ενδεχόμενο όμως αν και όποτε συμβεί στο μέλλον, θα μετέβαλλε για μία ακόμη φορά τις νέες ισορροπίες που λόγω της αντιπαράθεσης τους με την Τουρκία έχουν δημιουργήσει οι ΗΠΑ στην περιοχή , αφού μία επάνοδος των «Κεμαλικών» στην εξουσία θα είχε ως αποτέλεσμα την εξομάλυνση των Αμερικανο-Τουρκικών σχέσεων με όλα τα γνωστά επακόλουθα που μια τέτοια εξέλιξη συνεπάγεται.

Τα αποτελέσματα των δημοτικών εκλογών στην Τουρκία   δεν επιτρέπουν πανηγυρισμούς για το πλήγμα στην εικόνα του Προέδρου Erdogan.  Αντίθετα πρέπει να τύχουν ιδιαίτερης προσοχής και ανάλυσης ώστε να οδηγήσουν στην εξαγωγή χρήσιμων συμπερασμάτων για τις μελλοντικές εξελίξεις και επιλογές της σημερινής πολιτικής ηγεσίας στη γειτονική χώρα.

*Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του AllTimeClassic

*Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευματικής Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος.