Φωτογραφία: Πρέσπες Αντανάκλαση/ Commons Wikipedia 

Του Γιώργου Δημητρακόπουλου

Τις τελευταίες ημέρες,παρά την πάντως συγκρατημένη σε σχέση με άλλες χρονιές εορταστική ατμόσφαιρα,παρατηρείται μία ένταση στην πολιτική ζωή της χώρας. Χωρίς να υποτιμάται η σοβαρότητα θεμάτων όπως η υπόθεση NOVARTIS, ή η συνεχιζόμενη προκλητική συμπεριφορά της Τουρκίας με αποκορύφωμα τις τελευταίες εμπρηστικές δηλώσεις του Τούρκου Προέδρου στη Σμύρνη, το θέμα που φαίνεται να προκαλεί την ένταση είναι η επικείμενη ψηφοφορία στη Βουλή των Ελλήνων για την Συμφωνία των Πρεσπών.

Όπως είναι γνωστό, ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας και  κυβερνητικός εταίρος κύριος Π. Καμμένος έχει διαμηνύσει  με κάθε μέσο και τρόπο την έντονη διαφωνία του με την στρατηγική που ακολουθεί στο θέμα αυτό ο Πρωθυπουργός κύριος Αλέξης Τσίπρας, απειλώντας μάλιστα ότι θα έφθανε στο σημείο να αποχωρήσει από την Κυβέρνηση,εφόσον η Συμφωνία θα έρθει στη Βουλή. Τελευταία μάλιστα, αποκάλυψε, όπως προκύπτει από την σχετική ειδησεογραφία , ότι έχει στην κατοχή του στοιχεία σύμφωνα με τα οποία Έλληνες πολιτικοί ,πιεζόμενοι να ψηφίσουν υπέρ της Συμφωνίας των Πρεσπών , έχουν δεχθεί για τον σκοπό αυτό, χρηματικά ποσά  μέσω εταιρειών offshore, από επιχειρηματίες, αποκάλυψη που θα μπορούσε να προκαλέσει και αυτεπάγγελτη παρέμβαση των Εισαγγελικών Αρχών.

Με δεδομένο ότι το ΝΑΤΟ, όπως αποσαφήνισε πρόσφατα με δηλώσεις του ο Γενικός Γραμματέας του, δεν πιέζει την Ελλάδα να επισπεύσει την ψηφοφορία της Συμφωνίας των Πρεσπών, αλλά ούτε και η Ευρωπαϊκή Ένωση επείγεται για κάτι τέτοιο, αφού θα περάσει αρκετό χρονικό διάστημα πριν υποδεχθεί στους κόλπους της το κράτος των Σκοπίων, πολιτικοί παρατηρητές στην Αθήνα και όχι μόνο, προβληματίζονται σχετικά με τον λόγο ή τους λόγους που ωθούν τον Πρωθυπουργό να επιθυμεί την ψήφιση της Συμφωνίας των Πρεσπών το συντομότερο δυνατόν, αν και ο ίδιος γνωρίζει, όπως όλοι άλλωστε, ότι η προκλητική συμπεριφορά της χώρας αυτής με αποκορύφωμα τις αναφορές στην ύπαρξη Μακεδονικής Εθνότητας και την προμήθεια νέων διαβατηρίων με την ονομασία «Δημοκρατία της Μακεδονίας» δεν συνάδει με το πνεύμα  της Συμφωνίας, αλλά και το γεγονός ότι μπορεί αν ο κυβερνητικός εταίρος πραγματοποιήσει τις « απειλές»του να επέλθει ρήξη στο Κυβερνητικό σχήμα, με ότι συνέπειες μια τέτοια εξέλιξη μπορεί να έχει.

Η μόνη λογική εξήγηση για τη στάση του Πρωθυπουργού, θα πρέπει μάλλον  να αναζητηθεί στις πιθανές διεθνείς εξελίξεις και στην πληροφόρηση που έχει για αυτές ο κύριος Α. Τσίπρας. Αρκετοί διεθνείς παράγοντες θεωρούν ότι αν δεν ολοκληρωθεί η διαδικασία ψήφισης της Συμφωνίας των Πρεσπών, ώστε να τεθεί σε ισχύ, και ως εκ τούτου τα Σκόπια να γίνουν μέλος του ΝΑΤΟ, τότε , λόγω του εσωτερικού συσχετισμού εθνοτήτων και δυνάμεων ( Αλβανική και Βουλγαρική μειονότητες) η χώρα αυτή θα διαλυθεί ανοίγοντας τον δρόμο για την δημιουργία της Μεγάλης Αλβανίας και της μεγάλης Βουλγαρίας αντίστοιχα, εξέλιξη που ως προς το Αλβανικό σκέλος τουλάχιστον δεν ευνοεί καθόλου την Ελλάδα.

Παράλληλα η ένταση που υπάρχει τελευταία στις σχέσεις Ελλάδας και Τουρκίας λόγω των τουρκικών προκλήσεων , που οφείλονται κυρίως στην ενόχληση της χώρας αυτής από τις εξελίξεις στον ενεργειακό τομέα και ιδιαίτερα την πρόσφατη συμφωνία Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ για την κατασκευή του αγωγού EASTMED, θέμα που η Ευρωπαϊκή Ένωση εξετάζει πολύ σοβαρά, αφού ο αγωγός αυτός θα συνδέσει την Κύπρο και το Ισραήλ με την Ελλάδα και την Ιταλία , επιτρέποντας με τον τρόπο αυτό στην ΕΕ να διαφοροποιηθεί ως προς τις ενεργειακές πηγές της από την Ρωσία, οδηγούν αρκετούς  παράγοντες να θεωρούν ότι με φόντο τα ενεργειακά ζητήματα δεν αποκλείεται ένα θερμό επεισόδιο ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία στο Αιγαίο, με στόχο να ανακοπεί η σημειωθείσα πρόοδος και να διεξαχθούν διαπραγματεύσεις  ώστε να εμπλακεί και η Τουρκία απαιτώντας «μερίδιο» και για την ίδια και για τους Τουρκοκυπρίους, όπως άλλωστε ο Πρόεδρος της και άλλοι αξιωματούχοι έχουν δηλώσει. Σε μια τέτοια περίπτωση η Ελλάδα θα πρέπει να έχει στα μετόπισθεν της όσο γίνεται λιγότερα «μέτωπα» ανοικτά.

Προφανώς όλες  αυτές οι αναλύσεις και πληροφορίες είναι σε γνώση του Έλληνα Πρωθυπουργού και παίζουν ρόλο στις αποφάσεις του.

Θα πρέπει εδώ να σημειωθεί, ότι η Τουρκική επιθετικότητα ευνοείται και από το γεγονός ότι αυτή τη περίοδο η προσοχή των ΗΠΑ, είναι κυρίως στραμμένη  στη Συρία και τις εκεί εξελίξεις, μετά την γνωστή απόφαση του Αμερικανού Προέδρου για την απόσυρση των Αμερικανικών δυνάμεων από τη χώρα, και βέβαια στο εσωτερικό πρόβλημα της παύσης λειτουργίας ενός σημαντικού μέρους της Διοίκησης, λόγω των διαφωνιών που υπάρχουν ανάμεσα στον Πρόεδρο Trump και στο Κογκρέσο, όπου πλέον οι Δημοκρατικοί έχουν αυξήσει σημαντικά τις δυνάμεις τους για την χρηματοδότηση της κατασκευής του «τείχους» στα σύνορα των ΗΠΑ με το Μεξικό.

Επίσης δεν θα πρέπει να παραγνωρίζεται και η στάση της Ρωσίας, η οποία πρώτον δεν συμφωνεί με την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, δεύτερον  δεν βλέπει με καλό μάτι κάθε προσπάθεια διαφοροποίησης της ΕΕ από τις Ρωσικές πηγές ενέργειας και τρίτον τελευταία διατηρεί άριστες σχέσεις με την Τουρκία και λόγω της Συρίας, αλλά και λόγω της συζητούμενης πώλησης των ρωσικών οπλικών συστημάτων S 400.

Τις επόμενες ημέρες θα φανεί  τι ρόλο θα παίξει τελικά η Συμφωνία των Πρεσπών στις πολιτικές εξελίξεις που αφορούν τη χώρα μας.