AllTimeClassic

Δύο βουλευτές της Αμερικανικής Βουλής των Αντιπροσώπων, ο Ρεπουμπλικάνος Mike Gallacher  και ο Δημοκρατικός Raja Krishnamoorthi, αποφάσισαν να υιοθετήσουν μια διαφορετική μέθοδο με σκοπό τη στήριξη της άποψης σύμφωνα με την οποία η Κυβέρνηση των ΗΠΑ πρέπει να υιοθετήσει μια ακόμη πιο αυστηρή θέση απέναντι στην Κίνα. Έτσι αντί για τις συνήθεις πρακτικές των εκδηλώσεων, της αρθρογραφίας και των επιστολών , επέλεξαν την χρήση ενός διαφορετικού “εργαλείου” που δεν είναι άλλο απο ένα παιχνίδι πολέμου με θέμα την σύγκρουση ΗΠΑ-Κίνας για την Taiwan.

Στο συγκεκριμένο παιχνίδι οι παίκτες  απο την πλευρά των ΗΠΑ θα έδιναν συμβουλές στον Πρόεδρο και την Κυβέρνηση σχετικά με τα διπλωματικά, οικονομικά και στρατιωτικά μέτρα που θα έπρεπε να λάβουν στην περίπτωση που η Κίνα θα πραγματοποιούσε στρατιωτική εισβολή στην Taiwan, ενώ οι παίκτες απο την πλευρά της Κίνας θα μελετούσαν τους τρόπους αντίδρασης στα μέτρα αυτά . Χωρίς να παραγνωρίζονται τα “ευρήματα” απο την διεξαγωγή του συγκεκριμένου παιχνιδιού πολέμου, αυτό που έχει περισσότερη σημασία είναι το γεγονός ότι μετά απο μία περίοδο που η χρήση τους για την διαμόρφωση πολιτικής είχε ατονήσει, επανέρχονται στο επίκεντρο της δημόσιας ζωής των ΗΠΑ και προφανώς όχι μόνο .
Βέβαια τα παιχνίδια πολέμου δεν είναι κάποια νέα επινόηση. Το πρώτο στη ιστορία τέτοια παιχνίδι θεωρείται το κινέζικο Go, ένα παιχνίδι στρατηγικής για δύο παίκτες  που δημιουργήθηκε 4.500 χρόνια πριν αλλά που παίζεται ακόμη και σήμερα. Πολλά χρόνια αργότερα, τον 19ο αιώνα, τα παιχνίδια πολέμου θα γίνουν “εργαλεία” στρατηγικής, με πρώτο το παιχνίδι Kriegsspiel που επινόησαν αξιωματικοί του Πρωσικού στρατού, το οποίο χρησιμοποιήθηκε σε πολλές περιπτώσεις ενώ θεωρείται ότι έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη νίκη της Πρωσίας επι της Αυστρίας το 1866.
Η χρήση των παιχνιδιών πολέμου θα γνωρίσει “ημέρες δόξας ” στις ΗΠΑ  την περίοδο λίγο πριν το τέλος του δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου όταν παιχνίδια πολέμου χρησιμοποιήθηκαν και διαμόρφωσαν την στρατηγική των ΗΠΑ στη μάχη του Ειρηνικού εναντίον της Ιαπωνίας, και βέβαια αμέσως μετά κατά την περίοδο του πολέμου στο Βιετνάμ και την περίοδο του Ψυχρού πολέμου,  όταν επιστρατεύτηκαν διακεκριμένοι επιστήμονες, βασικοί συντελεστές της Θεωρίας των Παιγνίων, όπως ο οικονομολόγος Thomas Schelling ο οποίος δημιούργησε διαδοχικά δύο σειρές παιχνιδιών πολέμου , τη σειρά Sigma, που είχε ως θέμα την έκβαση του πολέμου στο Βιετνάμ και χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον απο το Αμερικανικό Πεντάγωνο και τη σειρά Proud Prophet που δημιουργήθηκε μετά απο απόφαση της Κυβέρνησης Reagan, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η ραγδαία συσσώρευση εξοπλισμών απο την τότε Σοβιετική Ένωση.
Η χρήση των παιχνιδιών πολέμου θα ατονήσει στις ΗΠΑ απο το 2014  με απόφαση του τότε αναπληρωτή υπουργού Άμυνας Robert Work, για να επανέλθει όμως το 2022 με ιδιαίτερα δημοφιλή τα παιχνίδια που έχουν ως θέμα την Κίνα, την Ταϊβάν  και τις ΗΠΑ και που σύμφωνα με τις απόψεις ειδικών αποσκοπούν στην προετοιμασία της χώρας για πόλεμο με την Κίνα.
Σύμφωνα με την άποψη της  Αμερικανίδας ειδικού στα θέματα στρατηγικής και Άμυνας Δρ.Jaquelin Schneider, που διευθύνει το πρόγραμμα παιχνιδιών πολέμου και προσομοίωσης κρίσεων του Ινστιτούτου Hoover  στην Washington D.C , τα παιχνίδια πολέμου δεν αποτελούν την ” γυάλινη σφαίρα”, γιατί δεν προβλέπουν το μέλλον αλλά αποτελούν ”εργαλείο” για την άσκηση επιρροής για την διαμόρφωση πολιτικών σχετικά με την εξωτερική πολιτική, την επιλογή οπλικών συστημάτων και την σύνταξη εθνικών προϋπολογισμών. Λαμβάνοντας υπόψη τις παραμέτρους όπως ποιος το σχεδιάζει, ποιοι είναι οι παίκτες, το θέμα στο οποίο επικεντρώνεται, το πως παίζεται και το πως δημοσιοποιείται , ένα παιχνίδι πολέμου προσεκτικά σχεδιασμένο, αποκαλύπτει πολλά περισσότερα για τις προθέσεις των σχεδιαστών του και των παικτών που συμμετέχουν, ενώ η δημοσιοποίηση του μπορεί να κινητοποιήσει πολιτικούς, εξειδικευμένους φορείς  και βέβαια το κοινό.
Οι πρόσφατες διεθνείς εξελίξεις όπως ο πόλεμος στην Ουκρανία, ο πόλεμος στη Λωρίδα της Γάζας, η κατάσταση στην Ερυθρά Θάλασσα με τις επιθέσεις των Χούτις κατά εμπορικών πλοίων,  θα μπορούσαν να είναι ιδανικά θέματα για παιχνίδια πολέμου, αν φυσικά αυτο δεν έχει ήδη γίνει, με το αποτέλεσμα τους να προσελκύει το ενδιαφέρον πολλών ανα τον κόσμο. Το ίδιο μεγάλο ενδιαφέρον θα είχε και ένα παιχνίδι πολέμου με θέμα το μέλλον των ελληνοτουρκικών σχέσεων παρά το γεγονός ότι τελευταία, όπως είναι γνωστό , πνέει ούριος άνεμος στις σχέσεις των δύο χωρών. Επειδή  όμως όπως λέει ο θυμόσοφος λαός , ” κάλλιο γαϊδουρόδενε παρά γαϊδουρογύρευε ” καλό θα ήταν να έχουμε εξασκηθεί σε ένα παιχνίδι πολέμου με αντικείμενο το μέλλον των Ελληνοτουρκικών σχέσεων και αχρείαστο να είναι.