AllTimeClassic
Μια δήλωση του υπουργείου Εξωτερικών του Ισραήλ, με αφορμή τις τουρκικές απειλές και την υπογραφή της παράνομης συμφωνίας της Λιβύης-Τουρκίας για τις ανύπαρκτες μεταξύ τους θαλάσσιες ζώνες έρχεται να επιβεβαιώσει την ισχυρή συμμαχία της Ελλάδας με το Ισραήλ.
«Το Ισραήλ επαναλαμβάνει την πλήρη υποστήριξή του και την αλληλεγγύη του προς την Ελλάδα στις θαλάσσιες ζώνες της και την αντίθεσή του σε κάθε απόπειρα παραβίασης αυτών των δικαιωμάτων.
Το Ισραήλ με την νέα πραγματικότητα που διαμορφώνεται στην Ανατολική Μεσόγειο αποδίδει μεγάλη σημασία στη συνεργασία του με την Ελλάδα και όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση, το Ισραήλ παρακολουθεί με ανησυχία τα πρόσφατα βήματα που έλαβε η Τουρκία στη Μεσόγειο και η παραβίαση των συνήθων διεθνών νόμων και του Δικαίου της θάλασσας μπορεί να θέσει σε κίνδυνο την ειρήνη και τη σταθερότητα στην περιοχή, σημειώνει η ανακοίνωση του υπουργείου Εξωτερικών του Ισραήλ.
Η ανακοίνωση του Ισραηλινού Υπουργείου Εξωτερικών πέρα από τη σημασία της σχετικά με την Τουρκική παραβατική συμπεριφορά περικλείει και το μήνυμα ότι το Ισραήλ είναι σταθερός σύμμαχος της Ελλάδας. Παράλληλα , η στάση της Γαλλίας στη χθεσινή Σύνοδο του ΝΑΤΟ, έδειξε ότι και η Γαλλία παραμένει πιστή σύμμαχος και υποστηρικτής της Ελλάδας.
Η Ελλάδα θα πρέπει να χαράξει την πολιτική της για το μέλλον με βάση αυτές τις παραμέτρους, ακριβώς επειδή βλέπει ότι πολλοί από τους θεωρούμενους παραδοσιακούς συμμάχους -Αγγλία,ΗΠΑ,ΝΑΤΟ- τηρούν μια στάση υπέρ της Τουρκίας, αγνοώντας την διαχρονική προσφορά της Ελλάδας στη Δυτική Συμμαχία και προκρίνοντας τη στάση του “επιτήδειου ουδέτερου” που έχει επιλέξει η Τουρκία. Παράλληλα , δεν θα πρέπει να μείνει απαρατήρητη και η μεγάλης σημασίας ανακοίνωση της Αιγύπτου σχετικά με την πρόσφατη συμφωνία Τουρκίας- Λιβύης το περιεχόμενο της οποίας δίνει πάρα πολλά στοιχεία για την θεμελίωση της Ελληνικής ένστασης στα Ηνωμένα Έθνη ανεξάρτητα από το γεγονός ότι η Αίγυπτος δεν φαίνεται να επιθυμεί την εμπλοκή της, τουλάχιστον στην παρούσα φάση στο όλο ζήτημα που έχει δημιουργηθεί.
Η απόφαση του Διεθνούς Διαιτητικού Δικαστηρίου της Χάγης σχετικά με την διένεξη της Κίνας με τις Φιλιππίνες για το καθεστώς τμημάτων της Νότιας Σινικής Θάλασσας, είναι χωρίς αμφιβολία μία σημαντική απόφαση όχι μόνο για την συγκεκριμένη περίπτωση, αλλά και γενικότερα για την ισχύ και εφαρμογή του Δικαίου της Θάλασσας όπως αυτό διαμορφώθηκε μετά την υπογραφή και κύρωση της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982 .
Ένα μέρος της απόφασης αυτής περιλαμβάνει μία προσεκτική ανάλυση σχετικά με το ζήτημα του σε ποιες περιοχές μιας χώρας αντιστοιχεί ΑΟΖ, που όπως είναι γνωστό είναι η θαλάσσια ζώνη 200 ναυτικών μιλίων μέσα στην οποία η χώρα έχει αποκλειστικά δικαιώματα αλιείας και εκμετάλλευσης των υποθαλάσσιων πλουτοπαραγωγικών πηγών και ορυκτού πλούτου εφόσον βεβαίως διαπιστωθεί ότι υπάρχει. Το κύριο ζήτημα εδώ αφορά στα νησιά και τις βραχονησίδες, αφού η απόφαση του Δικαστηρίου υιοθετεί πλήρως τις σχετικές διατάξεις της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982 , σύμφωνα με τις οποίες βραχονησίδες οι οποίες δεν είναι κατοικήσιμες και στις οποίες συνεπώς δεν υπάρχει ανθρώπινη ζωή και δραστηριότητα που να συντηρείται από πόρους προερχόμενους από την ίδια τη βραχονησίδα, δεν έχουν δικαίωμα σε ΑΟΖ, αποσαφηνίζοντας με τον τρόπο αυτό ότι και αν ακόμη υπάρχουν άνθρωποι σε μια βραχονησίδα εφόσον το νερό και τα τρόφιμα που χρησιμοποιούν προέρχονται από αλλού, τότε η βραχονησίδα δεν θεωρείται κατοικήσιμη .
Η συγκεκριμένη ερμηνεία του Δικαστηρίου που στην ουσία αποτελεί παραπέρα αποσαφήνιση των σχετικών διατάξεων της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας , θεωρείται ότι μπορεί στο μέλλον να έχει συνέπειες για αρκετές χώρες μεταξύ των οποίων και οι ΗΠΑ, ιδιαίτερα μάλιστα αφού είναι βέβαιον ότι θα παίζει πλέον ρόλο σε σχετικές αποφάσεις δικαστών σε ολόκληρο τον κόσμο.
Οι ΗΠΑ αλλά και η Ιαπωνία για παράδειγμα, έχουν ανακηρύξει ΑΟΖ γύρω από μικρές βραχονησίδες και κοραλλιογενείς νησίδες. ΟΙ ΗΠΑ βέβαια δεν έχουν κυρώσει την Σύμβαση για το δίκαιο της Θάλασσας λόγω της αντίδρασης ορισμένων μελών του Αμερικανικού Κογκρέσου, τηρούν όμως σχολαστικά τις διατάξεις της. Τα προβλήματα όμως θα αρχίσουν αν μία τρίτη χώρα επιχειρήσει να εκμεταλλευτεί τους αλιευτικούς πόρους ή τον υποθαλάσσιο ορυκτό πλούτο που βρίσκονται σε τέτοια σημεία της Αμερικανικής ΑΟΖ, με πολύ πιθανή συνέπεια οι ΗΠΑ να δουν την έκταση της ΑΟΖ τους να μειώνεται σημαντικά συνεπεία μιας νέας δικαστικής απόφασης που θα ορίζει ότι οι συγκεκριμένες βραχονησίδες και κοραλλιογενείς νησίδες δεν δικαιούνται ΑΟΖ.
Το θέμα αυτό, όπως φυσικά και ολόκληρη η απόφαση του Διεθνούς Διαιτητικού Δικαστηρίου για την υπόθεση της Νότιας Θάλασσας της Κίνας ενδιαφέρουν και την Ελλάδα λόγω των προβλημάτων που αντιμετωπίζει από την προκλητική συμπεριφορά της Τουρκίας στο Αιγαίο.
