Μετά τις χθεσινές εξελίξεις στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βίλνιους και την άρση δια στόματος του νέου Τούρκου Σουλτάνου, Προέδρου Ρ.Τ. Ερντογάν των Τουρκικών επιφυλάξεων για την ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, γεγονός που επιθυμούσαν διακαώς οι ΗΠΑ αλλά και άλλες χώρες της Ατλαντικής Συμμαχίας, και βλέποντας τις παραχωρήσεις  προς τον  Τούρκο Πρόεδρο, εύλογα δημιουργείται η αίσθηση ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται. Ανάμεσα στις παραχωρήσεις αυτές, όλες σημαντικές, δεσπόζουσα θέση έχει εκείνη που αφορά την “επανεκκίνηση” των Ευρω Τουρκικών Σχέσεων με κύριους άξονες προς το παρόν την ελεύθερη διακίνηση Τούρκων πολιτών εντός της ΕΕ και την αναβάθμιση της Συμφωνίας Τελωνειακής Ένωσης  με εξαγωγές προϊόντων χωρίς δασμούς. Ο  κ. Ερντογάν έχει επανειλημμένα υπονοήσει ότι το “όνειρο” του είναι η ανασύσταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας σημαντικό κεφάλαιο στη ιστορία της οποίας ήταν, όπως είναι γνωστό, οι σχέσεις της με την Ευρώπη. Χωρίς να απαξιώνεται η σημασία των άλλων όρων που πέτυχε προκειμένου να άρει τις επιφυλάξεις του για την ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, η “επανεκκίνηση”  της Ευρωπαϊκής προοπτικής της Τουρκίας που για ένα διάστημα είχε παγώσει, επανήλθε,  με το σημαντικό περιεχόμενο που επανήλθε, υποδηλώνοντας πρωτίστως τη στρατηγική που ακολουθεί ο Τούρκος Πρόεδρος για να πετύχει τους στόχους του, παράλληλα με την σημασία που αποδίδει στη σημειολογία των κινήσεων του.

Στη σημερινή πραγματικότητα  και τις νέες δομές που οικοδομούνται πανευρωπαϊκά δεν απαιτούνται πολιορκίες πόλεων, σφαγές, κακοποιήσεις και βανδαλισμοί αμάχων από στρατεύματα η παραστρατιωτικές οργανώσεις των Τούρκων, όπως τότε πριν από κάθε πολιορκία της Βιέννης , αρκεί η κινητικότητα και η μέσω της ελεύθερης διακίνησης των Τούρκων πολιτών εγκατάσταση τους σε διάφορες πόλεις εντός της ΕΕ και η δια του τρόπου αυτού ενίσχυση υπαρχόντων κοινοτήτων ή δημιουργία νέων , γεγονός που αυξάνει την παρεμβατική δυνατότητα των εκπροσώπων των κοινοτήτων αυτών στις τοπικές κοινωνίες των κρατών στις οποίες είναι εγκατεστημένες με ότι αυτό συνεπάγεται. Και βέβαια ελεύθερη εγκατάσταση Τούρκων πολιτών εντός της ΕΕ, σημαίνει και εγκατάσταση στην Ελλάδα και την Κύπρο αφού και οι δύο χώρες είναι μέλη της ΕΕ. Και μπορεί η ΕΕ και κάποιες χώρες μέλη της να εθελοτυφλούν μπροστά στη νέα αυτή πραγματικότητα που έρχεται , η Ελλάδα όμως και η Κύπρος δεν θα πρέπει. Αντίθετα θα πρέπει να εκμεταλλευτούν ξανά ένα “όπλο” που παρέχεται απο τις Ευρωπαϊκές διαδικασίες και που φαίνεται ότι ο κ. Ερντογάν δεν λαμβάνει σοβαρά υπόψη του όπως τα Οθωμανικά στρατεύματα δεν φαίνεται να είχαν λάβει σοβαρά υπόψη τους τότε την ευελιξία και ευρηματικότητα των Βιεννέζων και των υπόλοιπων Ευρωπαίων που συμμετείχαν στον αγώνα κατά της πολιορκίας της Βιέννης. Το “οπλο” αυτό είναι το βέτο που μπορεί να ασκηθεί σε όλα τα στάδια της διαδικασίας επανεκκίνησης των Ευρω Τουρκικών σχέσεων.  Ας το έχει στον χαρτοφύλακα του ο Έλληνας πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης αύριο στη συνάντηση του με τον Τούρκο Πρόεδρο. Με το νέο πλαίσιο που από χθες έχει διαμορφωθεί, μάλλον θα του είναι χρήσιμο.

*Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του AllTimeClassic

*Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευματικής Ιδιοκτησίας η καθ΄ οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος.

*Ο Γιώργος Δημητρακόπουλος είναι διεθνολόγος, ανήκει στην παλαιότερη εκδοτική οικογένεια που δραστηριοποιείται στον περιφερειακό τύπο. Έχει διατελέσει σύμβουλος του Πρωθυπουργού(1983-1986) σύμβουλος στο Υπουργείο Εξωτερικών(1986-1989) διευθυντής της εφημερίδας Ελευθερία (1990-1994) Ευρωβουλευτής και Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ( 1994-2009) σύμβουλος έκδοσης και αρθρογράφος της Ελευθεροτυπίας.