Είπε μεταξύ άλλων ο κ. Πρωθυπουργός: “…..Στις Ευρωεκλογές καλούμαστε να αποδείξουμε όσοι αγαπάμε την Ευρώπη ότι μπορούμε να διαχειριστούμε αυτή τη μεγάλη πρόκληση , ανοίγοντας το παράθυρο στη συνεργασία με βάση την πραγματικότητα και πυξίδα το μέτρο…”, θέλοντας με τον τρόπο αυτό αφενός να ενισχύσει ακόμη περισσότερο την Μεταναστευτική Πολιτική που ακολουθεί η Κυβέρνηση του, αφετέρου, εν όψη μάλιστα και των κατά άλλους “ψιθύρων” καθ’ ημάς συζητήσεων , που τον φέρουν να προορίζεται για υψηλό αξίωμα σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, να τοποθετήσει εαυτόν στον Ευρωπαϊκό μετριοπαθή χώρο, που όπως αποδεικνύεται απο τα μέχρι σήμερα πεπραγμένα κινείται σε ότι αφορά στο μεταναστευτικό ζήτημα στη σφαίρα του “..Ναι μεν Αλλά…”, θεωρώντας ότι με τον τρόπο αυτό εισάγει και στηρίζει ακόμη περισσότερο την λογική της ισορροπίας στη διαχείριση του μεταναστευτικού ζητήματος.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πολλοί εν ενεργεία Ευρωπαίοι ηγέτες και όχι μόνο, ανησυχούν για την επίδραση που θα έχουν οι μέχρι τώρα χειρισμοί για την αντιμετώπιση των πτυχών του Μεταναστευτικού, ορισμένοι απο τους οποίους δεν ήταν και οι καλύτεροι,  στην έκφραση της βούλησης των Ευρωπαίων πολιτών στις επικείμενες Ευρωεκλογές, φοβούμενοι ότι είναι ενδεχόμενο να ενισχυθούν ακόμη περισσότερο ακροδεξιές δυνάμεις που διακρίνονται για την αντίθεση τους στις εισροές μεταναστών και  ήδη καταγράφουν υψηλά ποσοστά σε ορισμένες χώρες-μέλη της ΕΕ.

Βέβαια το μεταναστευτικό ζήτημα απο μόνο του δεν είναι η μοναδική αιτία του σκεπτικισμού και των ανησυχιών πολλών Ευρωπαίων πολιτών. Είναι και οι αντικατοπτρισμοί του σε ορισμένους τομείς της κοινωνικής ζωής, όπως για παράδειγμα ο τομέας της ασφάλειας των πολιτών, και η πρόσθετη πίεση που αυτό ασκεί στα ήδη βεβαρημένα σε ορισμένες χώρες εθνικά συστήματα Υγείας και Κοινωνικής Ασφάλισης, σε συνδυασμό και με άλλα ζητήματα όπως το ζήτημα της ολοένα αυξανόμενης ακρίβειας των καταναλωτικών αγαθών που μαστίζει ορισμένες χώρες στην ΕΕ, μεταξύ των οποίων η χώρα μας έχει, δυστυχώς, δεσπόζουσα θέση.

Θα μπορούσε να θεωρηθεί ως τραγική ειρωνεία το γεγονός ότι ενώ η αρμόδια για τις εσωτερικές υποθέσεις Επίτροπος της Ε.Ε κα Ίλβα Γιόχανσον επαινούσε τον Πρωθυπουργό και την Κυβέρνηση για τα αξιοσημείωτα βήματα που έχει κάνει για την αντιμετώπιση του Μεταναστευτικού, και ο Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ. Μ. Σχοινάς δήλωνε ότι με το νέο Σύμφωνο Μετανάστευσης  και Ασύλου που έχει ήδη συμφωνηθεί  και θα επικυρωθεί την άνοιξη, δηλαδή λίγο πριν τις Ευρωεκλογές, θα χορηγηθεί στις χώρες-μέλη της ΕΕ ένα επιπλέον ποσό ύψους 1,6 δισ ευρώ, ξέσπασε η άγρια συμπλοκή μεταξύ παράνομων μεταναστών στη Δομή της Ριτσώνας με τραυματίες που μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο Θηβών. Αν και δεν έχουν ανακοινωθεί τα αίτια που προκάλεσαν την συμπλοκή και μόνο ως γεγονός τη χρονική στιγμή που συνέβη συνιστά  μια τραγική ειρωνεία που αντιπαραβαλλόμενη με τις δηλώσεις του κ. Σχοινά καταδεικνύει ότι το ζήτημα δεν είναι απλά ποσοτικό, αλλά κυρίως ποιοτικό. Και τούτο γιατί δεν αρκεί η χορήγηση χρημάτων, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν χρειάζονται και αυτά , ούτε είναι αρκετή η αύξηση του αριθμού των νομιμοποιήσεων παρανόμων μεταναστών. Το ζήτημα αφορά τους σκοπούς για τους οποίους πρέπει να  χορηγούνται τα χρήματα αυτά, όπως επίσης και την ανάγκη  δημιουργίας αυστηρών και αποτελεσματικών ελεγκτικών μηχανισμών, ώστε να είναι βέβαια η χρηστή διαχείριση τους υπέρ των σκοπών για τους οποίους χορηγούνται, και όχι η διοχέτευση τους σε αδιαφανείς φορείς και αμφιβόλου αποτελέσματος δραστηριότητες που εξυπηρετούν επιτήδειους και δεν συμβάλλουν στην ορθή αντιμετώπιση του ζητήματος.

Το Μεταναστευτικό ζήτημα είναι, χωρίς αμφιβολία το μείζον ζήτημα της χρονικής περιόδου που διανύουμε, για πολλούς και διάφορους λόγους η δε διαχείριση του αποτελεί έναν απο τους βασικούς παράγοντες, που θα επηρεάσουν τις κοινωνικές δομές της χώρας μας και όχι μόνο. Υπό αυτή την έννοια είναι ένα απο τα μείζονα θέματα που θα αποτελέσει θέμα συζήτησης και αντιπαραθέσεων κατά την διάρκεια της προεκλογικής περιόδου των Ευρωεκλογών.  Για τον λόγο αυτό  απαιτείται μεγάλη προσοχή , διαμόρφωση πολυεπίπεδων προτάσεων αντιμετώπισης του που να έχουν ως γνώμονα το εθνικό κοινωνικό συμφέρον, και όχι βεβιασμένες κινήσεις που συνήθως αποσκοπούν στην εξυπηρέτηση εφήμερων μεμονωμένων στόχων.