Της Μαρίνας Μπαμπαλιάρη
Εικοσιοκτώ χρόνια έχουν περάσει απο την δυσάρεστη για όλους τους Έλληνες ημέρα, 31 Ιανουαρίου του 1996, που χάθηκαν τα τρία παλληκάρια μας στα Ιμια “σαν έτοιμοι απο καιρό σαν θαρραλέοι”, και το τραγικό περιστατικό έφερε την Ελλάδα ένα βήμα πριν απο την εμπόλεμη σύρραξη με την Τουρκία . Κρίσιμα ερωτήματα παραμένουν ακόμη αναπάντητα, για το πως και με τους χειρισμούς ποιων οδηγήθηκε η χώρα “σε καθεστώς αμφισβήτησης ελληνικού εδάφους” και δημιουργήθηκαν οι γνωστές πλέον, γκρίζες ζώνες .
Οι προεκτάσεις που έλαβε αυτό το περιστατικό ήταν τεράστιες και έφτασαν μέχρι την πόρτα του Λευκού Οίκου στις ΗΠΑ. Οι ‘Ελληνες περιέργως αποχώρησαν, υπο αδιευκρίνιστες συνθήκες. Οι αιτίες της πτώσης του ελικοπτέρου όπως είναι γνωστό, και αυτές παραμένουν αδιευκρίνιστες, ωστόσο όλοι είναι σε θέση να καταλάβουν το σοβαρό ενδεχόμενο κατάρριψης του από τουρκικά πυρά, είτε από Tούρκους καταδρομείς που είχαν αποβιβαστεί στα ‘Ιμια , είτε από τουρκικά πλοία που έπλεαν στην περιοχή. Η απώλεια των τριών εξαίρετων στελεχών του Πολεμικού Ναυτικού Χριστόδουλου Καραθανάση, Παναγιώτη Βλαχάκου και Έκτορα Γιαλοψού, με την πτώση του ελικοπτέρου ΑΒ-212ASW ΠΝ 21, ψάχνει ακόμη να βρει την επίσημη απάντηση.
Τα συντρίμμια του ελικοπτέρου όπως είναι γνωστό δεν έχουν σταλεί στην κατασκευάστρια εταιρεία όπως είθισται προς διερεύνηση, αλλά ούτε και εκπρόσωποι της εταιρείας έχουν κληθεί να γνωματεύσουν, από τι μπορεί να προκλήθηκε η πτώση του ελικοπτέρου.
Φωτογραφία απο την εφημερίδα το Βήμα 4.2.1996,ιστορικό αρχείο
Ο αδερφός του συγκυβερνήτη του μοιραίου ελικοπτέρου Νίκος Βλαχάκος είχε δηλώσει ότι το “ Το επίσημο πόρισμα που ανακοινώθηκε τότε ήταν ελλιπέστατο. Στην ύπαρξη δεύτερου απόρρητου πορίσματος πίστευε και ο συγχωρεμένος ο πατέρας μας. Μέχρι και την τελευταία μέρα που έκλεισε τα μάτια του έψαχνε να βρει πώς χάθηκε το παιδί του. Το ελικόπτερο θα έπρεπε να είχε μεταφερθεί στη βάση της κατασκευάστριας εταιρείας για να εξεταστεί. Αυτή είναι η διαδικασία που ακολουθείται παγκοσμίως όταν πέφτει ένα αεροσκάφος, αλλά δυστυχώς στην περίπτωση μας δεν τηρήθηκε. Το γιατί δεν το μάθαμε ποτέ. Όλες οι ενδείξεις καταλήγουν στο ότι το ελικόπτερο έπεσε από τους Τούρκους καταδρομείς”.
Το μοιραίο ελικόπτερο ανελκύστηκε διάτρητο από σφαίρες, ενώ ο τότε υπουργός Άμυνας Γεράσιμος Αρσένης ανακοίνωσε ότι “οι τρύπες που υπήρχαν στην άτρακτο του ελικοπτέρου δεν ήταν τρύπες από σφαίρες αλλά από πριτσίνια που είχαν ξεκολλήσει όταν το ελικόπτερο συγκρούστηκε με την θάλασσα και εν συνεχεία βυθίστηκε με αποτέλεσμα η πίεση να τα ξεκολλήσει”.
Σε φωτογραφίες που διέρρευσαν από την στιγμή της ανέλκυσης το ελικόπτερο φαίνεται να έχει δεκάδες τρύπες, ωστόσο κανείς μέχρι τώρα από την πολιτική και στρατιωτική ηγεσία της εποχής δεν έχει φωτίσει επίσημα όλες τις πτυχές της υπόθεσης.
Ο Ιωάννης Καραθανάσης γιος του κυβερνήτη Χριστόδουλου Καραθανάση, ο οποίος ήταν ενός έτους όταν σκοτώθηκε ο πατέρας του, σε συνέντευξη που παραχώρησε αναρωτιέται: ” Για ένα πράγμα, όμως, είμαστε σίγουροι. Το ελικόπτερο δεν έπεσε ούτε λόγω καιρού, ούτε μόνο του. Μάλιστα πριν χρόνια είχαν δημοσιευθεί και κάποιες φωτογραφίες που έδειχναν την κατάσταση του ελικοπτέρου. Γιατί η μητέρα μου και ο παππούς μου είδαν μόνο το κεφάλι του και δεν τους άφησαν να δουν το σώμα του; Ποιος τελικά θα μας εξηγήσει γιατί η στολή που φόραγε -την οποία έχουμε στο σπίτι μας- έχει τρύπες και κηλίδες αίματος”.
Φωτογραφία Facebook
Τ α συντρίμμια βρίσκονται καλά φυλαγμένα στη βάση του Ναυτικού και προφανώς θα παραμείνουν εκεί κρατώντας μαζί τους και όλες τις λεπτομέρειες σχετικά με το αίνιγμα, για το αν η αιτία που οδήγησε στην πτώση του ελικοπτέρου ήταν η κακοκαιρία και η απώλεια προσανατολισμού πιλότου ή τα Τουρκικά πυρά. Η δήλωση της τότε πρωθυπουργού της Τουρκίας Τανσού Τσιλέρ σύμφωνα με την οποία ” τα Ίμια είναι τουρκικά, προσθέτοντας ότι ” αυτή η σημαία κατεβαίνει και αυτοί οι στρατιώτες φεύγουν”, θα ανοίξει το δρόμο για την εδραίωση των Γκρίζων Ζωνών, μια νέα διάσταση στις Ελληνοτουρκικές σχέσεις ,οι οποίες στο εξής θα κινούνται υπό αυτή την σκιά με πολλά δυσάρεστα περιστατικά και προκλήσεις απο τότε. ‘Ομως η θυσία των τριών παλληκαριών και η σημασία της, αφού ως άξιοι Έλληνες ” κράτησαν Θερμοπύλες “ πρέπει να παραμένει ζωντανή στη μνήμη όλων μας, και να μην συνθλίβεται στις όποιες πολιτικές ή διπλωματικές σκοπιμότητες, που κατά καιρούς προσδιορίζουν τις Ελληνοτουρκικές σχέσεις.
