AllTimeClassic
Την δημιουργία μίας « Μικρής Σένγκεν» των Βαλκανίων με στόχο την ελεύθερη διακίνηση των πολιτών και των εμπορευμάτων στις χώρες τους αποφάσισαν στην δεύτερη τριμερή Σύνοδο της Οχρίδας, οι ηγέτες Αλ. Βούτσιτς της Σερβίας, Ζ. Ζάεφ της Βόρειας Μακεδονίας ( Σκόπια) και Έντι Ράμα της Αλβανίας.
Η σημαντική αυτή απόφαση για την ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων, πάρθηκε λίγες ημέρες μετά την απόρριψη από την Ευρωπαϊκή Ένωση των αιτημάτων της Βόρειας Μακεδονίας και της Αλβανίας για την έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων, προκειμένου οι δύο χώρες να γίνουν πλήρη μέλη της ΕΕ, λόγω των γνωστών πια αντιρρήσεων που πρόβαλαν η Γαλλία, η Ολλανδία και η Δανία .
Η Συμφωνία που επετεύχθη κατά την τριμερή Σύνοδο προβλέπει, πρώτον ότι οι πολίτες των τριών χωρών θα μπορούν να ταξιδεύουν πλέον μόνο με την αστυνομική τους ταυτότητα , δεύτερον ότι θα εγκατασταθούν στα σύνορα των τριών χωρών και θα λειτουργούν σε 24ωρη βάση, εκπρόσωποι των αρμοδίων υπηρεσιών ώστε να γίνονται με γοργούς ρυθμούς οι έλεγχοι των φορτηγών και να επιτυγχάνεται με τον τρόπο αυτό η πιο γρήγορη διακίνηση των εμπορευμάτων που αυτά μεταφέρουν και τρίτον ότι οι άδειες εργασίας που θα εκδίδονται σε μία από τις τρεις χώρες θα ισχύουν και για τις άλλες δύο.
Ο Πρόεδρος της Σερβίας κ. Αλ. Βούτσιτς διευκρίνισε ότι η επιθυμία των τριών ηγετών είναι να υλοποιηθεί πολύ γρήγορα η Συμφωνία για την εγκαθίδρυση της « Μικρής Σένγκεν» , ότι την κίνηση υποστηρίζουν οι ΗΠΑ και ότι η πρόσκληση είναι ανοιχτή για την συμμετοχή και άλλων χωρών της περιοχής. Η Βοσνία –Ερζεγοβίνη και το Μαυροβούνιο έστειλαν αντιπροσώπους, ενώ ο Πρόεδρος του Κοσσυφοπεδίου Χ. Θάτσι εμφανίστηκε αρνητικός στη πρωτοβουλία, υποστηρίζοντας την σημασία της διαδικασίας ένταξης στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ.
Η συγκεκριμένη εξέλιξη έχει, χωρίς αμφιβολία, ιδιαίτερη σημασία και με δεδομένες τις συνθήκες και τις διασυνδέσεις που προσδιορίζουν την κάθε μία από τις τρεις χώρες που την αποφάσισαν αλλά και τις μεταξύ τους σχέσεις, μπορεί να αποτελεί τον προάγγελο νέων εξελίξεων στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων.
Όπως είναι ιστορικά αποδεδειγμένο η Χερσόνησος του Αίμου γενικά και ειδικότερα η περιοχή των Δυτικών Βαλκανίων, αποτελεί πεδίο αντικατοπτρισμού των αντιπαραθέσεων και ανταγωνισμών των Υπερδυνάμεων, με τις ΗΠΑ να φαίνεται ότι προηγούνται σε αυτή την «κούρσα» μετά την ένταξη πρώτα της Αλβανίας και τελευταία της Βόρειας Μακεδονίας( Σκόπια) στο ΝΑΤΟ , με τη Ρωσία να ασκεί πλέον επιρροή μόνο στη Σερβία, και την Κίνα να διεισδύει αργά αλλά σταθερά στο Μαυροβούνιο και ως ένα βαθμό στη Σερβία.
Με δεδομένη τη στήριξη που κατά τον Πρόεδρο της Σερβίας κ. Βούτσιτς οι ΗΠΑ παρέχουν στο συγκεκριμένο εγχείρημα, θα έχει ενδιαφέρον πρώτα η αντίδραση της Ρωσίας και δευτερευόντως η αντίδραση της Κίνας στο συγκεκριμένο θέμα. Η ΕΕ μετά τις γνωστές αντιρρήσεις των Γάλλων,των Ολλανδών και των Δανών που είχαν ως αποτέλεσμα το «πάγωμα» της διαδικασίας για την ένταξη των δύο από τις τρεις χώρες στους κόλπους της , μάλλον έχει χάσει , προς το παρόν τουλάχιστον το «παιχνίδι» και η κάθε συνήθως «χλιαρή» και τυποποιημένη αντίδραση από την πλευρά της, θα ήταν μάλλον περιττή αν όχι αστεία . Στις αντιδράσεις των Υπερδυνάμεων θα πρέπει να προστεθούν και οι αντιδράσεις των περιφερειακών δυνάμεων όπως η Ελλάδα, που διατηρεί καλές σχέσεις κυρίως με τη Σερβία και μετά τη Συμφωνία των Πρεσπών και με τη Βόρεια Μακεδονία, προς το παρόν τουλάχιστον, αλλά διέρχεται περίοδο έντασης στις σχέσεις της με την Αλβανία. Η Τουρκία που διατηρεί άριστες σχέσεις με την Αλβανία , τη Βόρεια Μακεδονία και προσπαθεί να δημιουργήσει καλές σχέσεις και με τη Σερβία (ο Τούρκος Πρόεδρος κ. Ρ.Τ. Ερντογάν επισκέφθηκε επίσημα το Βελιγράδι πριν ένα περίπου μήνα), και η Βουλγαρία .
Όπως είναι γνωστό στο παρελθόν οι τρεις χώρες έχουν διέλθει περιόδους έντασης και κρίσης στις μεταξύ τους σχέσεις. Η Αλβανία με τη Βόρεια Μακεδονία λόγω των δικαιωμάτων της σημαντικής μερίδας Αλβανοφώνων που ζουν στη Βόρεια Μακεδονία και που πλέον εκπροσωπούνται και στο Κοινοβούλιο και στην Κυβέρνηση της χώρας. Η Σερβία με την Αλβανία λόγω του Κοσσυφοπεδίου, με το οποίο όμως τελευταία η Σερβία διαπραγματεύεται σύναψη Συμφωνίας, η οποία ενδέχεται να περιλαμβάνει και ανταλλαγή εδαφών, ενώ και οι σχέσεις της με την Βόρεια Μακεδονία δεν ήταν και οι καλύτερες. Το γεγονός ότι οι τρεις αυτές χώρες συνάπτουν Συμφωνία που μάλιστα έχει ως ένα από τα βασικά σημεία της, την ελεύθερη διακίνηση των πολιτών τους, δεν μπορεί και δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητο ιδιαίτερα μάλιστα αν ληφθεί υπόψη το γεγονός ότι μετακίνηση και μετεγκατάσταση πολιτών, μπορεί να επιφέρει νέες δημογραφικές συνθέσεις που μπορεί να οδηγήσουν ακόμα και σε επαναπροσδιορισμό συνόρων, δημιουργώντας ένα νέο αλλά σημαντικό προηγούμενο για τις μελλοντικές εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή.
Υπάρχει βέβαια και η «άλλη όψη του νομίσματος» η οποία συνίσταται στο γεγονός ότι, στην ουσία, μία τέτοια συμφωνία συνεργασίας μεταξύ χωρών οι σχέσεις των οποίων στο παρελθόν έχουν διέλθει περιόδους σοβαρών εντάσεων και αντιπαραθέσεων , συμβάλλει στην μεταξύ τους ειρηνική πλέον συνύπαρξη, γεγονός που μπορεί να έχει θετικές συνέπειες για την ευρύτερη περιοχή που παλαιότερα είχε , εύλογα, χαρακτηριστεί ως « Η Πυριτιδαποθήκη της Ευρώπης».
Με όλα αυτά ως δεδομένα η Ελλάδα πρέπει να παρακολουθεί την εξέλιξη της συναφθείσας Συμφωνίας πολύ προσεκτικά.
