AllTimeClassic
Στην σταδιακή αποκλιμάκωση της έντασης που το τελευταίο διάστημα επικρατούσε στα Στενά του Hormuz και στην ευρύτερη περιοχή του Περσικού Κόλπου φαίνεται ότι οδηγούν οι τελευταίες εξελίξεις, κεντρικό σημείο των οποίων ήταν η απόφαση των Αρχών του Γιβραλτάρ, να αποδεσμεύσουν το ιρανικό δεξαμενόπλοιο , το οποίο είχαν θέσει υπό περιορισμό στις αρχές του προηγούμενου μήνα , με την αιτιολογία ότι μετέφερε φορτία στη Συρία, παραβιάζοντας τις σχετικές απαγορεύσεις λόγω των κυρώσεων που έχει επιβάλλει η Ευρωπαϊκή Ένωση στη Συρία.
Από την πλευρά του Ιράν δεν υπήρξε άμεση ένδειξη ότι ως ανταποδοτική κίνηση, θα αποδέσμευε το Βρετανικό τάνκερ που υπό μορφή αντιποίνων είχε κατασχέσει πριν μερικές ημέρες το Ιρανικό ναυτικό, αν και Ιρανοί αξιωματούχοι είχαν αφήσει να εννοηθεί ότι θα μπορούσε να υπάρξει ένα τέτοιο ενδεχόμενο, γεγονός που είχε χαρακτηριστεί ως το πρώτο σημαντικό βήμα για την αποκλιμάκωση της κρίσης.
Οι ΗΠΑ βέβαια δεν φαίνεται ότι ήταν σύμφωνες με την απόφαση των αρχών του Γιβραλτάρ, και υπέβαλλαν επίσημο αίτημα για την κατάσχεση του πλοίου, ενώ απευθύνθηκαν σε ορισμένες χώρες όπως η Γερμανία, η Γαλλία και η Ελλάδα, ζητώντας τη συμμετοχή τους σε ναυτική δύναμη, η οποία θα είχε ως κύρια αποστολή τις περιπολίες στα Στενά του Hormuz και στην ευρύτερη περιοχή του Περσικού Κόλπου, προκειμένου να αναχαιτίζονται οι επιθέσεις δυνάμεων του Ιρανικού ναυτικού σε διερχόμενα δεξαμενόπλοια.
Η Γερμανία και η Γαλλία δήλωσαν ότι δεν πρόκειται να συμμετάσχουν σε μια τέτοια ναυτική δύναμη. Η Ελλάδα εξήγησε ότι δεν μπορούσε να συμμετάσχει διότι όλες οι δυνάμεις της ήταν δεσμευμένες στο Αιγαίο λόγω της προκλητικής συμπεριφοράς της Τουρκίας. Ανεξάρτητα όμως από αυτό, η θέση της Ελλάδας στην όλη υπόθεση είναι πολύ λεπτή. Και τούτο διότι πρώτον, πρέπει να είναι σε θέση να προστατέψει διερχόμενα από την περιοχή υπό Ελληνική σημαία δεξαμενόπλοια ( στη δεκαετία του ’80 , στη διάρκεια του τότε πολέμου Ιράν-Ιράκ είχαν πληγεί από το Ιρανικό ναυτικό ορισμένα υπό Ελληνική σημαία δεξαμενόπλοια παρά τα διαβήματα στον τότε Υπουργό Εξωτερικών Αλί Ακμπάρ Βελαγιατί) , δεύτερον πρέπει να χειρίζεται με προσοχή τα θέματα με το Ιράν λόγω της προμήθειας με ευνοϊκούς όρους , κυρίως παλαιότερα, Ιρανικού πετρελαίου , τρίτον πρέπει να κρατά κάποιες ισορροπίες με την Ευρωπαϊκή Ένωση, πράγμα σχετικά εύκολο αν ληφθούν υπόψη οι διαλλακτικές θέσεις απέναντι στο Ιράν πολλών χωρών-μελών της ΕΕ, ιδιαίτερα μετά την αντίθεση τους στην απόφαση του Αμερικανού Προέδρου για την μονομερή αποχώρηση των ΗΠΑ από την συμφωνία για το μέλλον του πυρηνικού προγράμματος , και τέταρτον πρέπει να κρατά κάποιες ισορροπίες με τις ΗΠΑ , πράγμα αρκετά δύσκολο , αν ληφθούν υπόψη οι γνωστές πλέον απόψεις τους για το Ιράν.
Θα πρέπει βέβαια να σημειωθεί ότι οι ΗΠΑ υπέβαλλαν το αίτημα τους για την συμμετοχή άλλων χωρών στην ναυτική δύναμη σε διμερή βάση , αφού δεν υπάρχει , μέχρι στιγμής τουλάχιστον, απόφαση των Ηνωμένων Εθνών, του ΝΑΤΟ ,της ΕΕ ή άλλου διεθνούς Οργανισμού που να συνιστά την διεθνή νομική βάση πάνω στην οποία να στηρίζεται η σύσταση μιας τέτοιας δύναμης.
Η στρατηγική σημασία των Στενών του Hormuz για την διεθνή ναυσιπλοΐα και τις διεθνείς αγορές ενέργειας είναι τεράστια. Ως εκ τούτου κάθε κίνηση που οδηγεί σε αποκλιμάκωση της κρίσης είναι καλοδεχούμενη. Και η Ελλάδα θα μπορούσε εφόσον της ζητηθεί να συμβάλλει ουσιαστικά στην κατεύθυνση αυτή. Άλλωστε η προσεκτική διαχείριση ήταν διαχρονικά το κύριο χαρακτηριστικό των Έλληνο-Ιρανικών διμερών σχέσεων και είναι σημαντική προϋπόθεση για ένα τέτοιο ενδεχόμενο.
