Της Μαρίνας Μπαμπαλιάρη

Πολλές φορές έχουμε αντιληφθεί άλλους γύρω μας ή και τον εαυτό μας να ασχολείται με καταστάσεις ή ανθρώπους που δεν μας εκφράζουν πραγματικά, που είναι κατώτεροι των περιστάσεων ,που δεν έχουν τίποτα πραγματικά να προσφέρουν στην κοινωνία και τον συνάνθρωπο, και που προσποιούνται με πολλαπλά πρόσωπα, προκειμένου να συντηρούν και να τρέφουν ένα κοινωνικό περίγυρο, τον οποίο εκμεταλλεύονται στο έπακρον.

Μια ισχυρή παγίδα, στην οποία έχουμε πιαστεί όλοι μας κατά καιρούς, καθώς δεν είμαστε ξεκάθαροι με τον εαυτό μας, απο το που ξεκινάμε, που θέλουμε να πάμε, πως θέλουμε να είμαστε, και τι θέλουμε να αφήσουμε στο πέρασμα μας. Αυτή η προσέγγιση του να επιτρέπουμε στον εαυτό μας να κατεβάζει τον πήχη χαμηλά και να συναναστρέφεται ή και να ανέχεται ανθρώπους που είναι κακοπροαίρετοι, άχρηστοι, υποκριτές, άδειοι, ,ξεδιάντροποι και καταστροφικοί, είναι λανθασμένη και στο τέλος μας κοστίζει ακριβά.

Τα χαρακτηριστικά αυτού του τύπου ανθρώπων είναι εμφανή, δεν μπορούν να τα κρύψουν εντελώς, εμείς δεν τα βλέπουμε ξεκάθαρα και προσπαθούμε είτε να τα αγνοήσουμε αρχικά, ενώ μας ενοχλούν, είτε να προσπαθήσουμε να τα ” ντύσουμε “ με κάποια δικαιολογία ή επιείκεια η οποία είναι αδικαιολόγητη και σίγουρα θα τη βρούμε μπροστά μας.

Τα κριτήρια, οι απαιτήσεις ,η επιλογή και το που τοποθετούμε τον εαυτό μας πρέπει να είναι οδηγός μας, τον οποίο να μην αποχωριζόμαστε ποτέ. Μας έχουν επιβάλει έντεχνα, ότι όλοι πρέπει να είμαστε με όλους, ότι όλα πρέπει να είναι αποδεκτά πλέον, χωρίς διακρίσεις . Οτι όλοι είμαστε το ίδιο πάνω κάτω . Αυτή την παρά φύση “οικειότητα “ την εκτρέφουν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που προβάλλουν το lifestyle ως βασική αρχή προβολής και αποδοχής ενός χαρακτήρα, ενός ανθρώπου, ακόμη και αν αυτός είναι άδειος, από αρχές, απο ιδέες, από ήθος, απο ανθρωπιά ,απο παιδεία και απο πολλά άλλα τα οποία πλέον στο  σύνολο τους αφήνουν αδιάφορο το κοινωνικό σύνολο και το μεγαλύτερο μέρος των ανθρώπων.  Αυτό επιτρέπει στους πάντες να έχουν άποψη για τα πάντα . Είτε γνωρίζουν είτε δεν γνωρίζουν. Και εμείς αποδεχόμαστε, ακολουθούμε, άλλες φορές αδιαμαρτύρητα, άλλες φορές με επιφυλάξεις ,αλλά ακολουθούμε.

Μπλέκουμε εν ολίγοις, χωρίς να το καταλάβουμε σε ένα τρόπο ζωής που πολλούς απο εμάς δεν μας εκφράζει, δεν μας ταιριάζει ,μας αποπροσανατολίζει και μας αδικεί . Σαφώς και δεν μπορούμε να αποκοπούμε απο τον κοινωνικό ιστό και τις συναναστροφές.  Ομως αν είμαστε ξεκάθαροι στη σκέψη μας, τις απαιτήσεις μας  και τηρούμε τον χρυσό κανόνα των Αρχαίων Ελλήνων ” Παν μέτρον άριστον ” τον  οποίο εφάρμοζαν στα πάντα, απο τη ζωή τους μέχρι τα όσα μοναδικά και σπουδαία δημιούργησαν ,και που ο Αλέξανδρος ο μαθητής του Αριστοτέλη χαρακτήρισε ως τον σπουδαιότερο κανόνα για την ανθρώπινη φύση, τότε σίγουρα θα μπορούμε να πούμε, ότι υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που μπορούν να μας εμπνεύσουν, ότι εμείς πάμε εκεί που θέλουμε και δεν αφήνουμε να μας πάνε. Οτι εμείς ελέγχουμε “το παιχνίδι “ και όχι αυτοί .Οτι εμείς δεν χάσαμε το δρόμο μας και συνεχίζουμε να χαράσσουμε την πορεία μας. Οτι εμείς ζήσαμε την δική μας ζωή, με βάση αυτό που είμαστε και αυτό που με κόπο δημιουργήσαμε με τις εμπειρίες μας και τη στάση ζωής μας ……. και όχι την ζωή των άλλων.