Του Γιώργου Δημητρακόπουλου
Η δημοσκόπηση που δημοσίευσε χθες η γνωστή Γερμανική εφημερίδα «BILD» σχετικά με τις προβλέψεις για το αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών που όπως είναι γνωστό θα διεξαχθούν τον προσεχή Μάιο, τάραξε τα « Ευρωπαϊκά νερά» και προκάλεσε έντονη ανησυχία στα επιτελεία των «παραδοσιακών» Ευρωπαϊκών κομμάτων όπως το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα και το κόμμα των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών, αλλά και στους άλλους θεσμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Και τούτο γιατί σύμφωνα με τα αποτελέσματα της δημοσκόπησης που έγινε σε 6 χώρες(Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, Αυστρία ,Πολωνία και Ισπανία) το Ευρωπαϊκό Κόμμα που είναι γνωστό με την ονομασία « Ευρώπη των Εθνών και της Ελευθερίας»( σε αυτό μετέχει το Γαλλικό Εθνικό Μέτωπο της κυρίας Μαρί Λεπέν και το Αυστριακό κόμμα της Ελευθερίας) που ιδρύθηκε το 2015 και έκτοτε αποτελεί την πολιτική ομάδα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, που εκπροσωπεί τις δυνάμεις που χαρακτηρίζονται ως στροφή ψηφοφόρων, εθνικιστικό προσανατολισμό,, θα αυξήσει τη δύναμη του κερδίζοντας 67 έδρες στο νέο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, δηλαδή 30 επιπλέον από τις 37 που κατέχει σήμερα, σε αντίθεση με το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα( στο οποίο όπως είναι γνωστό μετέχει και το κόμμα της Γερμανίδας Καγκελαρίου κυρίας Α. Μέρκελ) που φαίνεται ότι θα χάσει 43 έδρες, το Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα που φαίνεται ότι θα χάσει 45 έδρες και το Κόμμα των Πρασίνων που φαίνεται ότι θα χάσει 8 έδρες. Μόνο κερδισμένο από τα «παραδοσιακά» Ευρωπαϊκά Κόμματα φαίνεται να είναι το Κόμμα των Ευρωπαίων Φιλελευθέρων αφού θα κερδίσει επιπλέον 33 έδρες από αυτές που κατέχει σήμερα.
Αρκετοί πολιτικοί ηγέτες στην Ευρώπη φαίνεται ότι ανησυχούν, πρώτον για το συνεχιζόμενο φαινόμενο της στροφής ψηφοφόρων υπέρ πολιτικών σχηματισμών που έχουν εθνικιστικό προσανατολισμό, αντιτίθενται στην ιδέα της Ευρωπαϊκής Ενοποίησης και στη μετανάστευση, δεύτερον για το γεγονός ότι ένα τέτοιο εκλογικό αποτέλεσμα δεν θα επιτρέψει την δημιουργία, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενός μεγάλου πολιτικού συνασπισμού κατ’ αναλογία εκείνου που υπάρχει στη Γερμανία ώστε να επιτυγχάνεται η ψήφιση των Ευρωπαϊκών οδηγιών παρά τις αντιρρήσεις των ευρωσκεπτικιστών του κόμματος της Ευρώπης των Εθνών, και τρίτον από το γεγονός ότι ο γνωστός για τις ακραίες απόψεις του, πρώην προεδρεύων του συμβουλίου της ακροδεξιού περιεχομένου ειδησεογραφικής ιστοσελίδας Breibart News και πρώην σύμβουλος του Προέδρου Trump, Steve Bannon, ο οποίος λόγω των θέσεων του, έχει απασχολήσει αρκετά την Αμερικανική κοινή γνώμη, έχει δηλώσει ότι θα εργαστεί για την ενίσχυση των δυνάμεων της άκρας δεξιάς στις επικείμενες Ευρωεκλογές.
Υπό αυτό το πρίσμα η δήλωση του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου κυρίου Ντ. Τούσκ πριν από λίγες ημέρες σχετικά με ανησυχίες για την ανάμειξη ξένων δυνάμεων με σκοπό την επιρροή για την διαμόρφωση του εκλογικού αποτελέσματος που από ορισμένους ερμηνεύθηκε ότι αφορά στο ενδεχόμενο Ρωσικής ανάμειξης, προσλαμβάνει ιδιαίτερη σημασία διότι υποδηλώνει τους φόβους ότι κατά την περίοδο των Ευρωεκλογών, η Ευρωπαϊκή Ένωση θα μετατραπεί σε πεδίο έντονων πολιτικών αντιπαραθέσεων μη Ευρωπαϊκών δυνάμεων και παραγόντων.
Οι δηλώσεις όμως αυτές όπως και η έκφραση ανησυχιών σχετικά με το ενδεχόμενο αποτέλεσμα των επικειμένων Ευρωεκλογών, δεν αποκαλύπτουν την ύπαρξη των απαραίτητων προβληματισμών σχετικά με τα αίτια που έχουν ως αποτέλεσμα την στροφή πολλών Ευρωπαίων πολιτών προς τις δυνάμεις της άκρας Δεξιάς. Το φαινόμενο βέβαια αυτό είναι σύνθετο και ως εκ τούτου η αντιμετώπιση του προϋποθέτει την σε βάθος ανάλυση των αιτίων που το προκάλεσαν.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα μεγάλα θέματα γύρω από τα οποία θα περιστραφεί η πολιτική αντιπαράθεση στη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου θα είναι η οικονομία, η μετανάστευση και η συνέχεια ή όχι της διαδικασίας της Ευρωπαϊκής ενοποίησης, μέσα στην οποία συμπεριλαμβάνεται και η συνέχιση της διαδικασίας Διεύρυνσης της ΕΕ. Όπως δείχνουν οι εξελίξεις η μέχρι σήμερα ακολουθούμενη πολιτική από την ΕΕ για τα θέματα αυτά, σε συνδυασμό με την ακολουθούμενη από τα «παραδοσιακά» Ευρωπαϊκά Κόμματα πολιτική για την αντιμετώπιση τους, δεν επέφερε τις αναμενόμενες λύσεις.
Ως αποτελέσματα σχετικά μεγάλος αριθμός Ευρωπαίων πολιτών να έχει απογοητευτεί από την « Ευρωπαϊκή Προοπτική» και να στρέφεται πλέον στις δυνάμεις της άκρας Δεξιάς , πιστεύοντας ότι οι εθνικιστικές απόψεις τους που δεν ευνοούν την συνέχεια της Ευρωπαϊκής ενοποίησης και ως εκ τούτου προβλέπουν λιγότερη Ευρωπαϊκή «παρέμβαση», υποστηρίζοντας την ανάπτυξη πιο εθνοκεντρικών πολιτικών σε τομείς όπως η οικονομία και η αντίθεση τους στη μετανάστευση θα βελτιώσουν την καθημερινότητα και τις συνθήκες διαβίωσης τους. Άλλωστε μία προσεκτική ματιά στην Ευρωπαϊκή ιστορία αποδεικνύει ότι παρόμοιες κατ’ αναλογία συνθήκες έχουν οδηγήσει σε παρόμοιες κατ’ αναλογία επιλογές και στο παρελθόν ( Βλ. συνθήκες ανόδου του Ναζιστικού κόμματος στη Γερμανία του Μεσοπολέμου).
Δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι η επιτυχής πορεία της Ευρώπης στο μέλλον θα εξαρτηθεί από την διαμόρφωση πολιτικών που θα δίνουν λύσεις στις μεγάλες προκλήσεις του παρόντος που έχουν προεκτάσεις στο μέλλον. Αυτό θα πρέπει να απασχολήσει σοβαρά τις δημοκρατικές δυνάμεις της Ευρώπης όχι μόνο κατά την προεκλογική περίοδο αλλά , κυρίως την επόμενη ημέρα των εκλογών.
