AllTimeClassic
Η πρόσφατη μαζική κλοπή των προσωπικών δεδομένων πολιτικών που ανήκουν σε όλα τα κόμματα της χώρας, δημοσιογράφων και καλλιτεχνών όπως ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Τίλ Σβάιγκερ, στην Γερμανία, επανέφερε και μάλιστα κατά τρόπο έντονο ,το ζήτημα της αντιμετώπισης των «επιθέσεων»(Hacking) στο διαδίκτυο.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η νέα αυτή μαζική επίθεση στα ηλεκτρονικά συστήματα και τις βάσεις δεδομένων αρκετών υπηρεσιών της χώρας, τόσο σε ομοσπονδιακό όσο και σε και πολιτειακό επίπεδο συνιστά, όπως άλλωστε τονίστηκε και από αξιωματούχους της Γερμανικής Κυβέρνησης αλλά και από όλα σχεδόν τα Γερμανικά μέσα μαζικής ενημέρωσης, σοβαρή επιθετική ενέργεια κατά του δημοκρατικού συστήματος του οποίου βασική αρχή, είναι ο σεβασμός των ατομικών ελευθεριών και των προσωπικών δεδομένων,ενώ παράλληλα μπορεί, δυνητικά, να αποτελέσει και υπόθεση εκβιασμού.
Αν και ο εντοπισμός των ενόχων είναι μια πολύ δύσκολη υπόθεση, αφού οι δράστες (hackers) μπορούν να οργανώνουν « επιθέσεις» σε μία χώρα, εν προκειμένω στην Γερμανία,ενώ οι ίδιοι βρίσκονται σε κάποια άλλη, συνήθως απομακρυσμένη, οι Γερμανικές αρμόδιες αρχές έχουν ήδη ξεκινήσει μια σε βάθος έρευνα, ζητώντας μάλιστα και την συνδρομή της Αμερικανικής Υπηρεσίας Εθνικής Ασφάλειας(NSA) προκειμένου να εντοπίσουν τους «δράστες» της επίθεσης . Οι περιπτώσεις που εξετάζονται στα πλαίσια αυτής της έρευνας , σύμφωνα με την έγκριτη Γερμανική εφημερίδα «Frankfurter Allgemeine» αφορούν το ενδεχόμενο οι δράστες της « επίθεσης» να σχετίζονται με το οργανωμένο έγκλημα, ή να ανήκουν σε κύκλους εξτρεμιστών ή ακόμα και να προέρχονται από την Ρωσία ή την Κίνα,πράγμα βέβαια που οι χώρες αυτές αρνούνται κατηγορηματικά.
Όμως τόσο η Ρωσία όσο και η Κίνα διαθέτουν υψηλού επιπέδου ομάδες ειδικών περί το διαδίκτυο και τα προγράμματα ηλεκτρονικών υπολογιστών που επιδίδονται σε «επιθέσεις» ( Hacking) των συστημάτων άλλων χωρών συμπεριλαμβανομένων και των ΗΠΑ. Το θέμα βέβαια των Κυβερνο-επιθέσεων είναι μόνιμο πρόβλημα στις σχέσεις των ΗΠΑ και με τη Ρωσία και με την Κίνα και παρά τις διαψεύσεις και τις διαβεβαιώσεις για το αντίθετο δεν φαίνεται να βαίνει προς επίλυση προς το παρόν τουλάχιστον.
Σύμφωνα μάλιστα με μία πρόσφατη έγκλιση του Αμερικανικού Υπουργείου Δικαιοσύνης , που δόθηκε στη δημοσιότητα λίγο πριν από τα Χριστούγεννα, η Κινέζικη ομάδα APT 10 ( Advanced Persistent Threat) έχει ως στόχους των επιθέσεων της, όχι απλά μεμονωμένες επιχειρήσεις με σκοπό την «κλοπή» των επιχειρηματικών σχεδίων τους, αλλά, κυρίως επιχειρήσεις που παρέχουν υπηρεσίες υποδομής στον τομέα της τεχνολογίας, όπως είναι η αποθήκευση βάσεων δεδομένων εταιρειών και όχι μόνο και η διαχείριση κωδικών πρόσβασης σε υπηρεσίες του διαδικτύου. Σύμφωνα μάλιστα με την συγκεκριμένη έγκλιση , η ομάδα APT , διεισδύοντας σε μία εταιρεία παροχής διαδικτυακών υπηρεσιών που εδρεύει στη Νέα Υόρκη,υπέκλεψε δεδομένα αρκετών εταιρειών που εδρεύουν σε διάφορες χώρες από τη Βραζιλία ως τα Αραβικά Εμιράτα.
Στην ίδια κατεύθυνση αλλά με πιο πολιτικο-στρατιωτικούς στόχους φαίνεται ότι κινείται και η αντίστοιχη Ρωσική ομάδα APT 28, που θεωρείται ότι υποστηρίζεται από την Ρωσική Κυβέρνηση. Η ομάδα αυτή με τις επιθέσεις της στο διαδίκτυο, αποσκοπεί στο να επηρεάσει την έκβαση σημαντικών πολιτικών γεγονότων, όπως η κρίση στη Συρία , οι σχέσεις της Ουκρανίας με το ΝΑΤΟ και όπως είναι γνωστό , οι Αμερικανικές εκλογές, ενώ θεωρείται ότι βρίσκεται πίσω από μία επίθεση στη βάση δεδομένων του Ιταλικού Πολεμικού Ναυτικού.
Οι περισσότερες χώρες με πρώτες τις ΗΠΑ έχουν υιοθετήσει νόμους ώστε να τιμωρούνται, συνήθως αυστηρά όσοι συλλαμβάνονται για κυβερνο-επιθέσεις, όπως επίσης και νόμους που απαγορεύουν την παραγωγή και διάθεση ηλεκτρονικών εξαρτημάτων που χρησιμοποιούνται από τους hackers προκειμένου οι επιθέσεις τους να είναι επιτυχείς. Βέβαια σε αρκετές περιπτώσεις, η τιμωρία των ενόχων αργεί να έρθει αφού συνήθως η επίθεση στα συστήματα μιας χώρας οργανώνεται και αναπτύσσεται από ανθρώπους που βρίσκονται σε κάποια άλλη και ως εκ τούτου η προσαγωγή στη δικαιοσύνη, προϋποθέτει ολοκλήρωση των διαδικασιών έκδοσης, που σε πολλές περιπτώσεις είναι χρονοβόρες, όπως για παράδειγμα στην περίπτωση του Gary McKinnon ο οποίος από την Μεγάλη Βρετανία σχεδίαζε επιθέσεις στις βάσεις δεδομένων του Αμερικανικού Υπουργείου Άμυνας και της NASA. Ο McKinnon κατάφερε να καθυστερήσει την έκδοση του στις ΗΠΑ επί πέντε χρόνια ( 2002-2007) κάνοντας χρήση των διάφορων «παραθύρων» των Βρετανικών νόμων.
Υπάρχουν βέβαια και hackers που προτιμούν να κινούνται στα πλαίσια των νόμων με αποτέλεσμα να προσλαμβάνονται από μεγάλες εταιρείας, όπου με μεγάλες αμοιβές αναπτύσσουν συστήματα προστασίας των βάσεων δεδομένων και των ηλεκτρονικών συστημάτων των εταιρειών αυτών, ή δημιουργούν οι ίδιοι υψηλού επιπέδου ηλεκτρονικά συστήματα, όπως οι δύο φοιτητές του Πανεπιστημίου Stanford που έχει την έδρα του στην Καλιφόρνια , Larry Page και Sergey Brin που δημιούργησαν ένα υψηλού επιπέδου σύστημα έρευνας για την αναζήτηση χρήσιμων πληροφοριών που αργότερα θα ονομάσουν Google.
