Φωτογραφία Wikipedia Air Force F-35 Lightning II U.S. Air Force by Sgt. Joely Santiago
Του Γιώργου Δημητρακόπουλου
« Ουδέν κακόν αμιγές καλού» έλεγαν οι Αρχαίοι Έλληνες Στωικοί φιλόσοφοι. Και όπως αποδεικνύεται από την ιστορία έχουν διαδραματιστεί πολλά γεγονότα που δικαιώνουν απόλυτα την ρήση αυτή. Τις τελευταίες ημέρες στα όσα ήδη έχουν διαδραματιστεί προστίθεται ένα ακόμη, που δεν είναι άλλο από την κρίση στις Αμερικανοτουρκικές σχέσεις λόγω της προμήθειας του Ρωσικού αντιπυραυλικού συστήματος S-400 από την Τουρκία και τις απειλές των ΗΠΑ ότι στην περίπτωση αυτή θα διακόψουν το πρόγραμμα και την παράδοση των αεροσκαφών F35 προς την Άγκυρα.
Το «κακό» στην ιστορία αυτή είναι φυσικά η Τουρκική στάση, όχι μόνο σε ότι αφορά στην προμήθεια εξοπλιστικού συστήματος που παράγεται από «αντίπαλη» χώρα των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στο οποίο η Τουρκία ακόμα μετέχει και ως εκ τούτου καλό θα είναι να σέβεται την πολιτική της Συμμαχίας, αλλά και σε ότι αφορά τον αλαζονικό τρόπο με τον οποίο ο Υπουργός των Εξωτερικών της Τουρκίας αναφέρθηκε στο θέμα αυτό στη διάρκεια της παραμονής του στην Αμερικανική πρωτεύουσα για την εορταστική Σύνοδο του ΝΑΤΟ για την συμπλήρωση 70 χρόνων από την δημιουργία του.
Το «καλό» στην υπόθεση είναι ότι οι ΗΠΑ , μετά τη γνωστή πλέον δημόσια αντιπαράθεση με την Τουρκία για το θέμα αυτό αποφάσισαν να διευρύνουν των κατάλογο των χωρών που θα μπορούσαν να συμμετάσχουν στο πρόγραμμα και να αποκτήσουν τα υπερσύγχρονα μαχητικά F-35, συμπεριλαμβάνοντας στον κατάλογο αυτό και την Ελλάδα . Αυτό φαίνεται άλλωστε και από μία παράγραφο της έγγραφης κατάθεσης του αντιναυάρχου Μ, Γουίντερ που είναι επικεφαλής του γραφείου για τα F-35 του Αμερικανικού Πενταγώνου, στη Βουλή των Αντιπροσώπων του Αμερικανικού Κογκρέσου, σύμφωνα με την οποία στους μελλοντικούς πελάτες εξωτερικών στρατιωτικών πωλήσεων περιλαμβάνεται και η Ελλάδα, αλλά και από μία δήλωση του πρέσβη των ΗΠΑ στην Αθήνα, κ. Τζ. Πάιατ, σύμφωνα με την οποία τα F-35 είναι στη διάθεση της Ελλάδας, μετά την υπογραφή των συμβάσεων για τον εκσυγχρονισμό των αεροσκαφών F16.
Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας της Ελλάδας κ. Αποστολάκης , πολύ σωστά, εξέφρασε με δηλώσεις του το ενδιαφέρον της χώρας για τα αεροσκάφη F35, επιβεβαιώνοντας με τον τρόπο αυτό, εμμέσως πλην σαφώς, ότι η συζήτηση για τον εκσυγχρονισμό των αμυντικών δυνατοτήτων της χώρας βρίσκεται σε εξέλιξη, πράγμα που, χωρίς αμφιβολία , αποτελεί θετική είδηση.
Αν και ο εκσυγχρονισμός των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας και ιδιαίτερα της Πολεμικής Αεροπορίας που λόγω των Τουρκικών προκλήσεων στον εναέριο χώρο του Αιγαίου επωμίζεται καθημερινά μεγάλο βάρος, έχει καθυστερήσει μία δεκαετία τουλάχιστον, σύμφωνα με μία άλλη Ελληνική ρήση: « Κάλλιο αργά παρά ποτέ». Δυστυχώς στο παρελθόν στο όνομα του εκσυγχρονισμού των Ενόπλων Δυνάμεων λήφθηκαν αποφάσεις και πραγματοποιήθηκαν αγορές με γνώμονα προσωπικά και όχι εθνικά συμφέροντα με αποτέλεσμα να μην επιτευχθεί το ζητούμενο αποτέλεσμα. Βέβαια οι υπεύθυνοι βρέθηκαν αντιμέτωποι με την Ελληνική Δικαιοσύνη και υπέστησαν τις συνέπειες των επιλογών τους. Όμως, δυστυχώς, κάποια ζημιά προκλήθηκε.
Στη νέα προσπάθεια εκσυγχρονισμού των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων , που δυστυχώς λόγω των περικοπών που επιβλήθηκαν από τα μνημόνια αναπτύσσεται σε δυσκολότερες από ότι στο παρελθόν συνθήκες, πρέπει να ληφθούν υπόψη οι νέες συνθήκες που επικρατούν στον περιβάλλοντα την Ελλάδα χώρο και οι νέες ανάγκες που αυτές δημιουργούν, η εξέλιξη των οπλικών συστημάτων και οι νέες δυνατότητες που αυτή δημιουργεί, οι υποχρεώσεις που έχει η χώρα ως μέλος του ΝΑΤΟ , οι ειδικές συνθήκες που αντιμετωπίζει κυρίως λόγω της Τουρκικής προκλητικότητας αλλά και λόγω της τεταμένης κατάστασης που επικρατεί στα Βαλκάνια και οι οικονομικές δυνατότητες που σήμερα έχει η χώρα. Παράλληλα θα πρέπει να εξεταστούν οι δυνατότητες συμμετοχής της χώρας σε συμπαραγωγές αμυντικού εξοπλισμού, η ενεργοποίηση της Ελληνικής Αμυντικής βιομηχανίας και η αξιοποίηση όσων ελληνικών επιχειρήσεων είναι σε θέση να κατασκευάζουν αμυντικά υλικά. Με αυτό ως δεδομένο είναι πολύ δυσάρεστη εξέλιξη η « αδράνεια» στην οποία έχουν περιέλθει τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά με τα οποία το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας είχε σύμβαση για την ναυπήγηση πολεμικών πλοίων, λόγω της προβληματικής πώλησης τους σε αλλοδαπό επιχειρηματία.
Όπως είναι γνωστό η αποτελεσματική άμυνα δεν είναι τόσο ή μόνο ζήτημα αριθμητικής υπεροχής. Είναι και ζήτημα με σημαντικά ποιοτικά χαρακτηριστικά και σε ότι αφορά τους τύπους των όπλων και των συστημάτων υποστήριξης τους. Η λογική αυτή ακολουθήθηκε , για παράδειγμα από τις ΗΠΑ προκειμένου να μπορεί να αντιμετωπιστεί, αν οι συνθήκες το επέβαλλαν , η αριθμητική υπεροχή σε συμβατικά όπλα των Σοβιετικών Ενόπλων δυνάμεων στην Ευρώπη και όχι μόνο.
Υπό αυτή την έννοια η νέα προσπάθεια εκσυγχρονισμού των Ενόπλων Δυνάμεων, θα πρέπει να είναι σε ευθεία σχέση με το στρατηγικό δόγμα της χώρας που και αυτό θα πρέπει να επανεξεταστεί προκειμένου να γίνουν οι απαραίτητοι επαναπροσδιορισμοί σε όσα σημεία του οι νέες συνθήκες που επικρατούν στην περιοχή και όχι μόνο, το επιβάλλουν.
*Ο Γιώργος Δημητρακόπουλος είναι διεθνολόγος, ανήκει στην παλαιότερη εκδοτική οικογένεια που δραστηριοποιείται στον περιφερειακό τύπο.’Εχει διατελέσει σύμβουλος του πρωθυπουργού(1983-1986) σύμβουλος στο υπουργείο εξωτερικών(1986-1989) διευθυντής της εφημερίδας Ελευθερία (1990-1994) ευρωβουλευτής και αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ( 1994-2009) σύμβουλος έκδοσης και αρθρογράφος της Ελευθεροτυπίας.
*Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του AllTimeClassic
*Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευματικής Ιδιοκτησίας η καθ΄ οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος.
