AllTimeClassic
Τ’ αποτελέσματα της επικείμενης επίσκεψης του Πρωθυπουργού κ. Κ. Μητσοτάκη στο Βερολίνο και της συνάντησης του με την Καγκελάριο κυρία Α. Μέρκελ θα έχουν χωρίς αμφιβολία, ιδιαίτερη σημασία, και πολιτική και σημειολογική. Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας θα επισκεφθεί την Γερμανική πρωτεύουσα και θα έχει συνομιλίες με την Γερμανίδα Καγκελάριο λίγες ημέρες μετά μια , κατά γενική ομολογία, επιτυχημένη επίσκεψη στη Γαλλία, όπου, στη διάρκεια των συνομιλιών του με τον Γάλλο Πρόεδρο κύριο Ε. Μακρόν συζητήθηκαν όλα τα θέματα που απασχολούν την Ευρωπαϊκή Ένωση και ειδικότερα όλα τα θέματα που συνιστούν τις Ελληνο-Γαλλικές σχέσεις.
Με αυτό το προηγούμενο τόσο η Γερμανική όσο και η Ελληνική πλευρά, αντιλαμβάνονται ότι , τηρουμένων των αναλογιών, η επίσκεψη του κυρίου Μητσοτάκη στο Βερολίνο και οι συνομιλίες του με την κυρία Μέρκελ θα πρέπει να στεφθούν με επιτυχία, ώστε να επιφέρουν εφάμιλλα αποτελέσματα και να μην αφήνουν με τον τρόπο αυτό, κανένα περιθώριο που να μπορεί να θέσει την επίσκεψη του Έλληνα Πρωθυπουργού στη Γερμανία και τα αποτελέσματα της σε υποδεέστερη μοίρα από την αντίστοιχη επίσκεψη στη Γαλλία.
Ο κύριος Μητσοτάκης ως Ευρωπαίος πολιτικός γνωρίζει πολύ καλά την θετική επίδραση που είχε για τις εξελίξεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση ο ιστορικός πλέον « Γαλλογερμανικός Άξονας» της περιόδου Φ. Μιτεράν και Χ. Κόλ αντίστοιχα. Γνωρίζει ακόμη ότι μπορεί μεν ο άξονας αυτός , όπως τουλάχιστον τον γνώρισαν και έζησαν οι παλαιότεροι του στην Ευρωπαϊκή πολιτική , να αποτελεί σήμερα παρελθόν, αλλά ότι η γενική αρχή της συνεργασίας και της αναζήτησης κοινών τόπων από τους δύο ισχυρούς της Ευρώπης, την οποία ο «Γαλλογερμανικός Άξονας» είχε τότε εισάγει, θα μπορούσε, τηρουμένων των αναλογιών, εάν ίσχυε με ανάλογη μορφή και σήμερα, να συμβάλλει τα μέγιστα και στην αντιμετώπιση των γενικότερων προβλημάτων που αντιμετωπίζει τα τελευταία χρόνια η Ευρώπη αλλά και στην αντιμετώπιση ειδικότερων προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι χώρες-μέλη της, όπως για παράδειγμα τα ειδικά ζητήματα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα. Αυτό υποδηλώνει άλλωστε και ο σχεδιασμός του προγράμματος των πρώτων επισκέψεων του.
Δεν πρέπει να υπάρχουν αυταπάτες ,ότι οι συνομιλίες με την κυρία Μέρκελ θα είναι εύκολη υπόθεση. Αντίθετα. Με δεδομένες τις θέσεις της Γερμανίδας Καγκελαρίου, ξεκινώντας από τα θέματα της οικονομίας που για την Ελλάδα είναι μείζον ζήτημα ( διάβαζε πλεονάσματα), προμηνύονται αρκετά δύσκολες. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν μπορούν να είναι και επιτυχείς, ιδιαίτερα μάλιστα αφού στο « βάθος του τούνελ» θα ήθελε σε σχέση με την Ελλάδα για πολλούς λόγους και η Γερμανία να δει « φώς». Εναπόκειται λοιπόν , ως ένα μεγάλο βαθμό στην κυρία Μέρκελ να παραιτηθεί από τις ως σήμερα άκαμπτες θέσεις της, κυρίως στα θέματα της οικονομίας και να δείξει , με τη στάση της ότι δεν θα ήθελε να δυσχεράνει τις προσπάθειες, ιδιαίτερα της νέας Ελληνικής Κυβέρνησης για την πλήρη ανόρθωση της Ελληνικής οικονομίας.
Στη διάρκεια των συνομιλιών του Έλληνα Πρωθυπουργού κυρίου Κ. Μητσοτάκη με τον Γάλλο Πρόεδρο κ. Ε. Μακρόν υπήρξε και μία ειδική ευχάριστη εξέλιξη που δεν είναι άλλη από την υπόσχεση του Γάλλου Προέδρου να φροντίσει ώστε το Μουσείο του Λούβρου να επιστρέψει στην Αθήνα μάρμαρα του Παρθενώνα που έχει στην κατοχή του. Αν τελικά ο Γάλλος Πρόεδρος τηρήσει την υπόσχεση του και τα μάρμαρα επιστραφούν, τότε θα πρόκειται για μία εξέλιξη με τεράστια ιστορική, πολιτική και νομική σημασία αφού θα συνιστά ένα ακόμη πολύ σημαντικό προηγούμενο στον τομέα της αξιοποίησης της πολιτιστικής κληρονομιάς ( βλ. Βρετανικό Μουσείο και μάρμαρα του Παρθενώνα). Η κυρία Μέρκελ θα μπορούσε και θα έπρεπε να ακολουθήσει το παράδειγμα του Γάλλου Προέδρου και να επιφυλάξει στον Έλληνα Πρωθυπουργό, μία αντίστοιχη έκπληξη σε κάποιο από τα θέματα που συνιστούν τις διμερείς Ελληνο-Γερμανικές σχέσεις.
Την ίδια στιγμή, αν ο κ. Μητσοτάκης πετύχει μέσα από τις επισκέψεις και τις συνομιλίες του στις δύο Ευρωπαϊκές πρωτεύουσες , την με αφορμή την αντιμετώπιση των ειδικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει η χώρα μας , μια πιο συντεταγμένη Γαλλο-Γερμανική συνεργασία , η οποία πέρα από τα Ελληνικά θέματα να αποτελέσει και βασική συνιστώσα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως συνέβαινε στο παρελθόν, τότε θα έχει συμβάλλει ουσιαστικά στη δημιουργία μίας νέας Ευρωπαϊκής δυναμικής, που είναι σήμερα αναγκαία περισσότερο από ποτέ.
