Φωτογραφία:Credit Commons Wikipedia Tasnim News Agency/Younes Mohammad
Του Γιώργου Δημητρακόπουλου
Με έναν έξυπνο ελιγμό οι Κούρδοι της Συρίας, απομάκρυναν, τον κίνδυνο των σχετικά πολυδιαφημισμένων από τον Τούρκο Πρόεδρο T. Erdogan, εκτεταμένων εκκαθαριστικών επιχειρήσεων του Τουρκικού στρατού σε βάρος τους, και « έστρωσαν» ,στην κυριολεξία «το χαλί » στη Μόσχα προκειμένου να επιβάλλει τους όρους της στην Τουρκία κατά τη διάρκεια της σημερινής συνάντησης του Υπουργού Εξωτερικών της Ρωσίας Σ. Λαβρόφ με τον Τούρκο ομόλογο του Μ. Τσαβούσογλου, πράγμα που φυσικά έγινε.
Ο ελιγμός των Κούρδων μαχητών (YPG) αναπτύχθηκε την Παρασκευή και συνίσταται στο γεγονός, ότι οι εκπρόσωποι τους, κάλεσαν τις δυνάμεις του Προέδρου Άσαντ να εισέλθουν στην πόλη Μάνμπιτζ στη Βόρεια Συρία και να την θέσουν υπό τον έλεγχο τους, φοβούμενοι ότι θα αποτελούσε το επίκεντρο των σχεδιαζόμενων εκκαθαριστικών επιχειρήσεων του Τουρκικού στρατού εναντίον τους. Κατά την παράδοση της πόλης στον Συριακό στρατό και την αποχώρηση τους από την πόλη, ύψωσαν και τη Συριακή σημαία του Προέδρου Άσαντ, δηλώνοντας με τον τρόπο αυτό ότι αποδέχονται το status quo ante και την λογική ότι αρχηγός του κράτους στη Συρία παραμένει ο Σύρος Πρόεδρος .
Με δεδομένη την θέση της Ρωσίας υπέρ του Σύρου Προέδρου και του καθεστώτος του , ο ελιγμός των Κούρδων ενισχύει ουσιαστικά τη θέση της Μόσχας στη Συρία γενικά και ειδικότερα στη σχέση της με την Τουρκία και το Ιράν στα πλαίσια της ειρηνευτικής διαδικασίας, που η ίδια πρότεινε και έθεσε σε εφαρμογή από το 2017, σε συνεργασία βέβαια και με τις άλλες δύο χώρες, γνωστής ως «διαδικασίας Αστάνα» (από το όνομα της πόλης στο Καζακστάν όπου διεξήχθησαν οι πρώτες ειρηνευτικές συνομιλίες). Παράλληλα , ο ελιγμός των Κούρδων αποτελεί και ένα μήνυμα δυσαρέσκειας προς τις ΗΠΑ, αφού οι ίδιοι θεωρούν ότι με την απόφαση του για την αποχώρηση των Αμερικανικών στρατιωτικών δυνάμεων από τη Συρία, στο πλευρό των οποίων πολέμησαν σταθερά οι Κούρδοι , ο Πρόεδρος Trump τους εγκατέλειψε στο έλεος των Τουρκικών στρατευμάτων.
Η Ρωσική υπεροχή, φάνηκε από τις δηλώσεις του Τούρκου Υπουργού Εξωτερικών Μ. Τσαβούσογλου, μετά την συνάντηση του με τον Ρώσο ομόλογο του Σ. Λαβρόφ, σύμφωνα με τις οποίες η Τουρκία σέβεται την εδαφική ακεραιότητα της Συρίας και θα συνεχίσει τη συμβολή της για την επίλυση της κρίσης στη Συρία μέσω της( Ρωσικής έμπνευσης) «διαδικασίας Αστάνα» στην οποία βεβαίως και συνεχίζει να συμμετέχει μαζί και με το Ιράν. Η δήλωση αυτή σε συνδυασμό και με την κίνηση των Κούρδων, συνιστά πλέον ένα ισχυρό προηγούμενο και μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση,ότι ο Σύρος Πρόεδρος αποτελεί κύριο παράγοντα της ειρηνευτικής διαδικασίας και όχι απλό αποδέκτη των αποτελεσμάτων της.
Δύο άλλα σημεία των δηλώσεων των δύο Υπουργών έχουν σημασία: το πρώτο αφορά στη διαβεβαίωση, ότι οι δύο χώρες θα συνεχίσουν δια των εκπροσώπων τους να συντονίζουν τις προσπάθειες τους για την εξάλειψη της τρομοκρατίας, αναφορά που μπορεί να θεωρηθεί ότι αφήνει ανοικτό ένα παράθυρο στην Τουρκία για σαφώς μικρότερης εμβέλειας από τις σχεδιαζόμενες, επιχειρήσεις εναντίον Κούρδων, αφού ο ίδιος ο Πρόεδρος Erdogan και αρκετοί Τούρκοι αξιωματούχοι, έχουν κατά καιρούς συνδέσει Κούρδους στη Συρία με την τρομοκρατία, λόγω σχέσεων τους με το Κουρδικό κόμμα PKK στην Τουρκία, το οποίο οι Τούρκοι και όχι μόνο, έχουν χαρακτηρίσει ως τρομοκρατική οργάνωση.
Το δεύτερο αφορά στην συζήτηση για τις νέες συνθήκες που διαμορφώνονται στη Συρία, μετά την αποχώρηση των Αμερικανικών στρατευμάτων από την περιοχή. Η αναφορά αυτή σε συνδυασμό με τις δύο αναφορές για τον σεβασμό της εδαφικής κυριαρχίας της Συρίας και για την προσήλωση στην ειρηνευτική “διαδικασία Αστάνα” , υποδηλώνουν ότι η Ρωσία πέτυχε τον στόχο της και αποκτά πλέον πρωταρχικό και ακόμη πιο ουσιαστικό ρόλο στη νέα κατάσταση που θα οικοδομηθεί στη Συρία και στην περιοχή, με την αποχώρηση των Αμερικανικών στρατευμάτων.
Τα κύρια ερωτήματα πλέον είναι πρώτον πως θα αντιδράσει η Ευρωπαϊκή Ένωση που λόγω και της πρόσφατης νέας έντασης στις ήδη τεταμένες σχέσεις Ρωσίας –Ουκρανίας, βλέπει με ανησυχία κάθε κίνηση της Ρωσίας , στη νέα κατάσταση που διαμορφώνεται υπέρ της Ρωσίας στη Συρία και την ευρύτερη περιοχή, και δεύτερον αν οι ΗΠΑ που προς το παρόν είναι αποδέκτες κριτικής, ξεκινώντας από το Ισραήλ,για την γνωστή απόφαση του Προέδρου τους θα προβούν είτε σε κάποια « διορθωτική »κίνηση είτε σε κάποια νέα «αντισταθμιστική» πρωτοβουλία για τον τερματισμό της κρίσης στη Συρία, πράγμα βέβαια αρκετά δύσκολο αν όχι αδύνατο πλέον, αφού με δεδομένες τις νέες συνθήκες θα πρέπει να αναθεωρήσουν τη στάση τους και απέναντι στη Ρωσία και απέναντι στο Ιράν προκειμένου να ευοδωθεί μια ενδεχόμενη νέα πρωτοβουλία τους. Όλοι περιμένουν την αντίδραση του πάντα απρόβλεπτου Προέδρου Trump.
