Credit:Commons Wikipedia
Του Γιώργου Δημητρακόπουλου
Το ενδιαφέρον σχετικά με τον πόλεμο στην Υεμένη, εστιάστηκε κυρίως στις χερσαίες επιχειρήσεις και στις εναέριες επιδρομές και βομβαρδισμούς, αφού οι επιχειρήσεις αυτές έπληξαν τον άμαχο πληθυσμό της χώρας και ακόμα και μικρά παιδιά όταν βόμβες χτύπησαν το σχολικό λεωφορείο στο οποίο επέβαιναν. Η πρόσφατη παύση του πυρός στην πόλη Ηodeidah, το λιμάνι της οποίας είναι τεράστιας στρατηγικής σημασίας για τη χώρα,κατέδειξε και την θαλάσσια διάσταση του καταστροφικού αυτού Πολέμου.
Όπως είναι γνωστό η Σαουδική Αραβία και οι Σύμμαχοι της στον πόλεμο αυτό έχουν επιβάλλει ναυτικό και εναέριο αποκλεισμό της Υεμένης, με τον ισχυρισμό ότι θέλουν να εμποδίσουν την διοχέτευση όπλων από το Ιράν στους Houthis. Η δικαιολογία αυτή έχει δόση αλήθειας ιδιαίτερα μάλιστα αν ληφθεί υπόψη ο διαρκής ανταγωνισμός της Σουνητικής Σαουδικής Αραβίας με το Σιιτικό Ιράν που άλλωστε ήταν και η κύρια αιτία της Σαουδαραβικής εμπλοκής στον κατά τα άλλα εμφύλιο πόλεμο στην Υεμένη. Ο αποκλεισμός βέβαια αυτός είναι και ο βασικός λόγος για τον λοιμό στην Υεμένη που έχει ήδη στοιχίσει τη ζωή χιλιάδων ανθρώπων στους οποίους συγκαταλέγονται και παιδιά, αφού λόγω αυτού η διοχέτευση τροφίμων και φαρμάκων κυρίως δια μέσου του λιμανιού της Hadeidah ήταν στην ουσία αδύνατη.
Παράλληλα όμως ο ναυτικός αποκλεισμός και οι βομβαρδισμοί έπληξαν και έναν ουσιαστικό για την οικονομία και γενικότερα τη ζωή στην Υεμένη τομέα. Πρόκειται για τον τομέα της Αλιείας στον οποίο σύμφωνα με τα στοιχεία της Διεθνούς Τράπεζας ( World Bank) απασχολούνται περίπου 10.000 άνθρωποι, μόνο στην πόλη Hadeidad και την γύρω περιοχή. Αν και λόγω της παύσης του πυρός σταμάτησε η προσπάθεια κατάληψης της πόλης και του λιμανιού από τις Σαουδαραβικές δυνάμεις, εντούτοις οι αλιευτικές επιχειρηματικές δραστηριότητες στην περιοχή παρουσιάζουν σημαντική πτώση.
Υπάρχει βέβαια και ένας ακόμη λόγος για αυτή την εξέλιξη, που δεν είναι άλλος από τον φόβο των τοπικών αλιέων να μην πληγούν από τα Σαουδαραβικά πυρά ή να μην συλληφθούν από τις ακταιωρούς που λόγω του αποκλεισμού περιπολούν και ελέγχουν την θαλάσσια περιοχή γύρω από την Υεμένη. Ως αποτέλεσμα αυτής της πραγματικότητας και των κινδύνων που εγκυμονεί , οι αλιείς υποχρεώθηκαν να περιορίσουν την ακτίνα των αλιευτικών δραστηριοτήτων τους από τα 100 ναυτικά μίλια στα 25 με όσες συνέπειες ο περιορισμός αυτός συνεπάγεται.
Όπως ανακάλυψαν δημοσιογράφοι της έγκριτης Αμερικανικής εφημερίδας Τάιμς της Νέας Υόρκης ( The New York Times), τον περασμένο Αύγουστο και Σεπτέμβριο βομβαρδισμοί προερχόμενοι από πολεμικά πλοία ελικόπτερα και πολεμικά αεροσκάφη έπληξαν τουλάχιστον 6 αλιευτικά σκάφη της Υεμένης όπως επίσης και την ψαραγορά της πόλης Hodeidah, αφήνοντας πίσω 50 νεκρούς και 170 τραυματίες, γεγονός που ενίσχυσε ακόμη περισσότερο τους υπάρχοντες φόβους των αλιέων και οδήγησε τις αρμόδιες Υπηρεσίες των Ηνωμένων Εθνών να υπογραμμίσουν, τότε, ότι ενδεχόμενο οριστικό κλείσιμο του λιμανιού της Hodeidah θα επιτείνει ακόμη περισσότερο την ανθρωπιστική κρίση στη χώρα.
Η γεωγραφική θέση της Υεμένης , και η εγγύτητα της χώρας στα Στενά Bab el Mendeb που ενώνουν την Ερυθρά Θάλασσα με τον Κόλπο του Άντεν από τα οποία διέρχονται καθημερινά δεξαμενόπλοια με πετρέλαιο και φυσικό αέριο ένα σημαντικό μέρος του οποίου εξάγεται στη μεγάλη Βρετανία ( ο κίνδυνος να πληγεί η απρόσκοπτη λειτουργία των Στενών αυτών προβληματίζει πολλούς), σε συνδυασμό με τις βαλλόμενες πλέον αλιευτικές δραστηριότητες των αλιέων της Υεμένης υπογραμμίζουν την σημασία των θαλάσσιων πτυχών αυτού του Πολέμου. Και αν η ανθρωπιστική κρίση, ο λοιμός και οι θάνατοι αθώων ανθρώπων ακόμη και παιδιών δεν αποτέλεσε, δυστυχώς, επαρκή λόγο για την καθοριστική παρέμβαση των ισχυρών χωρών του Πλανήτη προς την Σαουδική Αραβία ώστε να τερματιστεί ο πόλεμος, τότε ίσως η προστασία μιας σημαντικής θαλάσσιας οδού για την μεταφορά ενεργειακών προϊόντων να αποτελέσει, έστω και αν μόνον ένας τέτοιος λόγος παρέμβασης δεν αποτελεί τίτλο τιμής για την ανθρωπότητα.
